Beste

Sabahın erken saatleri. Deniz durgun, sessizliğin içinde kumrunun arkadaşça söyleşisi, dinliyorum. Gazetimdeki büyük başlığa gözüm takılıyor. 'AKP’nin ilk yenilgisi'. Kahvemi yudumlarken diğer haberlere göz gezdiriyorum. Saksımda önce çiçek açıp ilk meyvelerini bugün veren biber fidelerim gözlerimi aydınlatıyor. İçeri yemek hazırlığı için geçiyorum. Bir kadının zorlıuğu yemek yapmaktan çok ne yapacağına karar vermesidir. Pratik mucizeler yaratmak en büyük zevkimdir. Buluş gibi.. İçten içe kendini ödüllendirir insan.

Karar verip işe koyulduğum an yine tanıdık, heyecan veren sesleri duyuyorum. Hangi koşulda olursam olayım herşeyi bırakıyorum bu sese yöneliyorum. Farklı, heyecanlı bazen hüzünlendirici bir ses benim için. Okulların kapanmasına yakın, öğrencilerin okul gezisi yaptıkları dönem. Gruplar halinde Atatürk Müzesi’ne gelen öğrencilerin sesi. Herbiri ayrı bir nota sanki. Hepsinin oluşturduğu müzik dünyada yapılan en muhteşem, en güzel beste...

Gözlerimle uzaktan ayrı ayrı seviyorum onları. Koşuşmalarını, yerinde zıplamalarını, şakalaşmalarını izliyorum. Doğanın muhteşem varlıkları yalın, hesapsız, enerjik, etrafa nasıl da renk katıyorlar... Kollarım büyüyor, hepsini kucaklıyorum. Öpüyorum.