Beyaz..

Beyazın içinde gizlenenleri düşündün mü hiç, kendini içine çeken huzuru bulacağın sandığın beyazın içinde kaybolmak istedin mi?

Neden çeker bu kadar içine beyaz kendini, neden yumuşak pamuk gibi gelir beyaz. Siyahın zıttı beyaz, karanlığın aydınlığı beyaz…..

Huzuru bulmanın bir yolu da bu mudur? Beyazlar içinde yaşayarak, kimsesizliğine kimse arayarak, yol arayarak, çare arayarak beyazın içinde ışıkları yansıtarak kendi yüreğine huzur bulunabilir mi?

Tüm bu beyazlığın oluşturduğu temizliğe, tek gölge eden içindeki sana kalanlar mıdır? Yavaş yavaş sarabilir misin yaralarını beyaz bir örtüyü çekerek üzerine….

Kumdan kalelerini yıkarlarken acımıştı kanamıştı yaraların, şimdi beyazdan örtün koruyacak seni, sığındığın tek yer orası olacak, beyazdan örtüne kimse el uzatamayacak. Sen yürü, koş, önünü aç, beyaz örtün yol gösterecek sana…..

Mutlulukla, huzurla beyazların içinde araya mavi umutlar katarak maviliklerden kendine uçurtma yaparak, sonsuz gökyüzünde uçur sevinçlerini, savur umutlarını, sen kendinden yol bul, tutun kanatlarına kuşlarının ve gülümse hayata, herşeye inat…..