- Kategori
- İnançlar
Beyaz güvercinim!
suziko2.blogcu.com
Canım annem her zamanki gibi peçkanın başına oturmuş, hoş sohbet içinde, o marifetli elleriyle birbirinden güzel pişirdiği yemeklerden yine çevresindeki onlarca misafirin karnını doyuruyordu! Usulca yanına sokuluverdim!
Yanında koca bir tas yayık ayranı bulunan, tavuk etli pirinç pilavı tabağına giriştim. Sonra içersinin ne kadar sıcak olduğundan bahsederken anneme, öbür tarafta havanın bu kadar sıcak olup olmadığını sordum!
Etrafımızdaki insanların bir an duraksadıklarını hissettim. Sonra annem bana; “evet ama bu kadar değil, orası çok güzel ve ne ararsan var” dedi.
Bizleri istediğin zaman görebiliyor musun dedim “tabi, bunun için sadece gözlerimi kapatıp sizi düşünmem yeterli” diyerek cevapladı beni!
Canım anneciğime sıkı sıkı sarıldım ve onun kokusunu vücuduma depolamak için derin derin içime çektim.
“Sıkma canını ben yine sizi ziyarete gelirim” diyordu.
Diyordu ama ben onu o kadar özlemiştim ki, bırakmak istemiyordum. Sonra beyaz bir güvercin oldu; kollarımın arasından uçtu gitti. Kınalı saçlı annemi görmeyeli çok oldu!
Özledim...
Saatte epey geç olmuş! Hemen uyumalıyım! Gün doğmadan “beyaz güvercinim” gelirse beni bıraktığı yerde bulmalı...