Beyaz yalan var mıdır gerçekten?

Evet insanlık var oldu olalı bir yalandır gider. Oysa hemen her dürüst kişinin söylemi nedir? "Ben yalanı hiç sevmem". Doğru sevmeyiz de gerçekten. Ama sevmememiz söylemediğimiz anlamına mı gelir gerçekten. Hiç sanmam. Gelin şu an için dürüst olalım yaşamımızda hiç yalan söyleyip, söylemediğimizi bir tartalım. Sonuç? Söyledim ama.... diye başlayan cümleler olacaktır muhtemelen.

Çocukluğumuzda bize ilk öğretilenlerden biridir yalan söylemenin ne kadar yanlış olduğu. Ancak yaşadıkça yaşadıkça görürürüz ki bize öğretenler dahil bir çok yerde başvuruyorlar bu oyuna. Kimi beyaz yalan diyor, kimi mecburdum diyor, kimi de zaten yaşam tarzı haline getirmiş oluyor. Peki söylenmeli midir en azından beyaz yalan dediğimiz yalan....

Şu satırları yazan ben bile şu an için "evet" desem hakkımda ne düşünürler diye aklımdan geçirdim. Ama serde en azından şimdi için dürüst olmak var ya aklımdan geçeni yazacağım tabii ki. EVET söylenmeli beyaz yalan.

Karşımızdaki kişinin iyiliği bu yalanımıza bağlıysa, bu yalanla bir insanı bataktan kurtaracaksak, bu yalanla çocuğumuzu iyi yönde motive edebileceksek EVET EVET söylemeliyiz bence bu yalanı. Ama her şeyde olduğu gibi bunun da farkında olmalıyız ki dozunu aşmayalım. Çünkü incecik bir çizgidir bunun sınırı. Ne zaman dozunu aştığını beyaz yalanın gerçek yalana döndüğünü farketmeyebilirsin. İşte o zaman büyüklerimizin dediği gibi o yalan gelir dolanır ayağına bağ olur, kurtulamazsın vebalinden.

Bir kaç örnekle canlandıralım gözümüzde isterseniz. Hani çocuklarımız küçükken sordukları sorular vardır ne yapacağınızı, ne diyeceğinizi bilemediğiniz.. Doğruyu söyleseniz aklı iyice karışacak, yalan söyleseniz gün gelip gerçeği görecek. Ne yaparız işte o zaman beyaz yalana başvururuz. Sanki başımızdan geçmiş gibi kendimizle bütünleştiririz sorduğu soruyu. Mesela, çocuk çok korkmuş ve bu korkusundan utanmıştır diyelim. Genelde yeni yetişirken 8-9 yaş civarında olur bu. Ne deriz böyle çocuğa saçmalama, korkulacak ne var desek onun korkusunu yenmiş olur muyuz? Hayır. Ama sanki bizde o yaşlarda aynı şeyden korkmuşuz gibi bir olay uyduruveririz anında. Çocuk artık korkusunun normal bir şey olduğunu, utanılacak bir durum olmadığını hissedecektir. Zira annesiyle aynı duyguyu selini paylaştığını düşünmektedir. İşte size yalan ama beyaz yalan. Bunun gibi niceleri değil mi?

Şimdi arkadaşlarımıza gelelim. Yine soruyorum beyaz yalan söyledik mi? Ben Evet diyorum. En azından sağlık konusunda yapıyorum ve yapılır diye düşünüyorum. Düşünün ki arkadaşınızın babası ağır hasta. Ne olacağı belli değil. Komada. Arkadaşınız çok üzgün. Hatta ümitsiz. Ancak ayakta durması gerekiyor. Arkadaşınıza üzülmemesini, böyle durumlardan nicelerinin kurtulduğunu, hatta inandırıcı olsun diye benim bilmem kimim de (halam, babam, teyzem) böyle olmuştu ama kurtuldu ve nice seneler yaşadı demez misiniz? Ben derim ve sizde benzer bir şeyler söylemişsinizdir değil mi? Çünkü bu söylemin o anda onu rahatlatacağını, ancak uzman kişi olmadığınız için verilmiş bir söz olmadığını bilirsiniz. O da biliyordur zaten, ama inanmak onun da işine gelecektir.

Okul ve iş hayatını ise hiç katmıyorum. Çoğu kez alan razı veren razı şeklinde yalanlar karşılıklı hep söylenmiştir bence. Torpil yapan müdür torpil yapmadığını, kaytaran öğrenci veya kaytaran işçi bir hastalık nedeniyle gelemediğini beyan etmemiş midir? Dolayısı ile öyle veya böyle hepimiz hepimize mutlak ve mutlak bir yerlerde yalan söylemişizdir. Ancak en önemli unsurun bu yalanların kendiniz dahil hiç kimseye zararı olmamasıdır. Zararlı yalana geçildiği takdirde bunun adının iftiraya kadar uzandığını hepimiz biliriz. Dedikodu, iftira önce bizi bizden alıp, enerjimizi en alt seviyeye çeken yegane unsurlardır. Ehh biz bu durumda olunca da karşımızdakilere ne verebiliriz ki değil mi?

Evlilikte yalan hiiiç olmaz değil mi? sevgili dostlarım. En azından biz bayanlar eşimiz üzülmesin diye hiiiç yalan söylemeyiz. Mesela "aman hiç beğenmedim şimdi almayalım sonra alırız boşver" gibi bir cümleyi kaç kişi kullanmamıştır acaba. Evet aslında sevgi evinin içinde bu tür yalanlara yalan bile demeyiz biz. Çünkü sevdiğimiz için yapıyoruzdur. Ama kendimiz? Kendimizi es geçtiğimizin ne zaman farkına varacağız dersiniz. İşte burada beyaz yalan dahi olsa zararı olan bir yalandır bu. Zira yıllar yılları kovaladıkça yüreğimizde bir yerlerde yanlış yaptığımızı görürüz. Bakarız ki söylediğimiz yalana değmemiştir yaşadıklarımız. Erkeklere gelince doğrusu beyaz ya da değil yalanını itiraf eden erkek tanımadım henüz. Ancak gördüğüm bir şey var ki; "ben asla değişmem" derler ama yıllar geçtikçe her iki tarafın değiştiği görülür de erkekler bir türlü itiraf etmezler değiştiklerini. E bu da bir yalandır bence.

Tabii örnekler, listeler çok aslında. Ama daha fazla meşgul etmeyeyim sizleri diyorum ve yalansız, berrak, duru bir su gibi geçireceğiniz bir yaşam diliyorum sevgili arkadaşlarım...