Beyaz Zambaklar Ülkesinde kitabı hakkında

Yazar                 : Grigoriy Petrov

Yayınevi            : Koridor

Sayfa Sayısı       : 239   

Okunma Tarihi  : Mayıs 2015

Tür                       : İnceleme

Atatürk’ün hayran olduğu ve okunmasını istediği ve zamanında Türkiye’de en çok okunan kitaplar listesinde yer alan bir kitaptı “Beyaz Zambaklar Ülkesinde”. Bu yönüyle dikkatimi çeken, merak ettiğim bir kitap oldu bu.

Gelelim kitabımızın konusuna. Beyaz Zambaklar Ülkesinde Finlandiya’nın nasıl geliştiğini, aydınlatmayı görev edinmiş insanların  nasıl fedakarlıklar yaptığını anlatıyor. Kitap, ülkenin gelişiminde rol almış Snelman, Peder Mc Donald gibi insanları tanıtıyor ve çeşitli hikayeler anlatıyor.

Kitap hakkındaki düşüncelerim :

Öncelikle kitabın şöhreti bende baya merak uyandırmıştı, Bu kitabın ismini sık sık çeşitli yerlerde duymuştum. Bu yönüyle baktığım da okur okumaz bende büyük değişikler olacağını sanmıştım ve bu değişimler olmayınca kitabın bir balon olduğunu düşünmeye başlamıştım ki yanıldığımı anladım; biraz kendimi yoklayınca bende de bazı değişimler yaptığını fark ettim. Kitap şöhretini hak ediyordu.

Beyaz Zambaklar Ülkesinde kitabının temel düşüncesi, aydınlanmanın fedakarlık ve bireysel çabalarla geleceği, toplumu oluşturan bireylerin başkalarını aydınlatmaları ve bireysel girişimlerle bir şeyler yapılabileceği tezi üzerine kuruluydu. Aslında bu düşünce temel bir savaşı ele alıyordu; kötü ve iyi ve bunların arasındaki sonsuz mücadele. İşte bu noktada yazar Petrov, aydınlamanın halka inilerek ışığı yayarak yapılması gerektiğini her bir insanın bir meşale gibi çevresini aydınlatması gerektiğini söylüyor ve bunun sonsuz bir savaş olacağını dile getiriyordu. Birey merkezli aydınlanma fikri ortaya atılıyordu. Galiba Atatürk’ümüzü etkileyen Cumhuriyet’imizin kısa sürede kalkınmasını sağlayan bu düşüncelerdi. Büyük ihtimalle Atatürk bu kitabı bu yüzden sevdi.

Yeri gelmişken aydınlanmanın nasıl olacağını maddeler halinde özetlemenin iyi olacağı kanaatindeyim.

Beyaz Zambaklar Ülkesinde kitabına göre aydınlanma şu şekilde gelebilir :

1- Eğer bir toplumda sorun varsa sorun toplumun yaşayan her bireyinde vardır. Bu yüzden birey değişim bireyle olur. Bu yüzden mevcut durumdan herkes sorumludur.

2- Her birey öncelikle kendini birey olarak görmeli faydasız işleri bir kenara bırakıp kendini meşale olarak görüp başkalarını aydınlatmayı hedeflemelidir.

3- Aydınlanma ve kalkınma fedakarlık işidir. Sürekli uğraşıp didinerek fedakarlık yapılarak bir şeyler değişebilir.

4- Aydınlanma işi sürekli mücadeleyle ve azimle olur. Vatanseverlik, görev bilinci topluma yayılmalıdır.

5- Aydınlığın meşalesi olmak ve aydınlık isteği topluma yayılmalıdır. Aydınlanma fikri topluma aşılanmalı ve aydınlatan kişi sayısı arttırılmalıdır.

6- Eğiterek, öğreterek pek çok sorunun üstesinden gelebilir. Temel sorun cahillik sorunudur. Cahilliğin ve toplumu yozlaştıran diğer sorunların üstesinden EĞİTİMLE GELENİLEBİLİR.

7- Toplumun içindeki öğretmenler, doktorlar, din adamları halkın cahilliği karşısında halkı suçlamak yerine halka karışmalı toplumu değiştirmelidir.

8- Aydınlar oturduğu yerden konuşmayı bırakmalı gerçekten aydın gibi davranmalıdır. Toplumu yönlendirmelidir.

9- Eğer devletin kurumları eskimişse temel hedef bunları yıkmak değil yenilemek tamir etmek üzerine olmalıdır.

10- Toplumu oluşturan bireyler eleştirip konuşmak yerine sorunlara çözüm bulmak için çalışmalı ve fikir üretmelidir. Belki de aydınlanmayı getirecek en önemli fikir budur.

Daha fazla yazıyı sitemde bulabilirsiniz:

http://yesildokunus.blogspot.com.tr/