- Kategori
- Şiir
Beyaz
Susmalı her şey, her ses
o zaman dinleyebilirim sadece ben seni
anılara ve geçmişe gömmeden önce.
Büyük beyaz bir boşluk olmadan önce sen
son vurulan ince notalarındasın bu senfoninin.
Usul titrek yorgun…
Zaman gömüyor seni
Ben de, izliyorum beyaz boşluğun başında
refakatçiyim sana…
Her ses sustuğunda,
Biraz PAXİL biraz RİVOTRİL
eşliğin de sade bir tören düzenledim sana.
Seslerin kesildiği dünyama.
Garip bir senfoniydi bu dinlediğim
uymamıştı hiçbir enstürman birbirine
ama en güzel tınılardı bunlar kulağımda.
Bu büyük beyazlıkta son vuruşları var ezginin kulağımda.
Az sonra onlarda duyulmayacak biliyorum,
orkestra sustu,
sen sustun,
ben sustum,
şimdi her şey beyaz, beyaz, beyaz…