Beyazmelekler...

Bundan 3 yıl önceydi ; 5. sınıfa gidiyordum. O akşam dedem annemin biricik babası vefat etmişti. Tüm aile perişan durumdaydı. Cenazeyi memlekete götürmeye karar verdiler. Yarınsı gün ben ve abim halamla kalmıştık. Annemler babamlar tüm aile cenaze için gitmişti. Halam bizi ve kendi çocuğunu alarak sokağa çıkarmıştı. Halamlara gidiyorduk yolda trafik bayağı yoğundu. Tam evin karşısına gelince bir an önce karşıya geçmek için yola fırladım, o kadar hızlı idim ki beni fark eden araba frenine basarak bir çığlık koparmıştı ama ben durmayı başaramayarak arabaya çarpmıştım. Ve bir anda kendimi arabanın altında bulmuştum. Büyük bir acı ve etrafımı saran karanlığı hissetmiştim. Çevremdeki çığlıkları duyuyor fakat cevap veremiyordum, bir şeyin beni kucakladığını hissederken bilincimi tamamen kaybetmiştim… Sonrasını hatırlamıyordum…
Ne kadar zaman geçti neler oldu bilmiyordum. Bir ara kendime gelmeye çalışırken etrafımda beyaz giysiler ile koşuşturan karartılar görür gibi oldum. İşte dedim yolun sonu galiba ben öldüm ve bunlarda hep anlatılan melekler içimi bir hüzün ve korku kapladı. Seslerini duyuyordum , yazık daha çok küçükmüş diyorlardı. Onlara seslendim o zaman beni geri gönderin ben aileme gitmek istiyorum dedim ama beni duyan olmadı. Yine bilincim karanlıklara gömülmüştü.Bir zaman sonra gözlerimi açtığımda o beyaz giysili meleklerden biri elimi yüzümü temizliyordu. Benim gözlerimi açtığımı görünce büyük bir sevinçle kendine geldi diye bağırdı.Ve …Ben ona dönerek burası cennet mi ? diye sorduğumda kocaman bir kahkaha atarak hayır canım burası dünya ve sen hastanedesin deyince duyduğum tarifi imkansız mutluluğu anlatamam. Çok şükür kazayı ucuz atlatmıştım.Hastanede kaldığım süreçte o beyaz melekler sürekli benimle ilgilendiler. Sanki kendi çocuklarını kendi kardeşlerini kendi canlarını bakar gibi beni baktılar. Bana gizli gizli çikolata ve cips taşımalarını asla unutamam…Bu beyaz melekler o hastanenin hemşireleri idi. Başta bu beyaz meleklerim olan hemşire ablalarımın ve tüm hemşirelerin 12-18 mayıs tarihindeki haftalarını kutlar saygı ile ellerinden öperim.
HEMŞİRELER HAFTASI KUTLU OLSUN