Beyoğlun'da (3)

Bir eller cepte senfonisindeyim.
Terk edilişin çıplaklığında,
Dağınıklığın korkusu başlar
Kaldırımlarda.
Tramvaylara ray olur
Hayallerim.
Tünel’e uzanır,
Taksim’e geri dönerim.

Akşamın karanlığı çökerken
Beyoğlu’na;
Anlamadığım havalar
Gelip ortada dururlar.
Yalnızlık,
Anılarımıza laf atar.
Çaresizliğin
Kirli dişlerine inat,
Çarmıhlara gerilir duyguları.
İster istemez
Loş sokaklara sığınırım.

Hicaz Faslı;
Kanunun tellerinden yayılırken
İstiklal Caddesi’ne,
Gizemli bir tebessüm yanıp söner
Sinsice.
Aldanışlar, tekmil vefasızlıklar,
Tüm güzellikleri
Bir çıpırda boğarlar.

Terkedip giderken geceler
Yerlerini , sabahlara.
Nice aşklar başlar,
Yürekler kavrulur
Vefasız sevgilinin avuçlarında.

Yaşam;
Sızıp kalsa köşe başlarında.
Umutlar
Dar sokaklarda kaybolsa.
Geceleri
Azrail, tur atıyor olsa da
Buralarda;
Yarınlara doğru gün ışığı,
Bambaşka doğar
Beyoğlu’nda…