Bez Bebeğim küstü mü ?

Uzun cümleler kuramayacak kadar yorgunum… Şırıl şırıl bir dere sesi olsun, havada portakal çiçeği kokusu ve ağaçlar yeşil dallı… Bir de çocukluğum…

Bez bebeğimin ipten saçları var, gözleri düğmeden. İçi pamukla dolu. Benimle konuşmuyor. Küstü mü?

Annem mutfakta kahvaltı hazırlıyor. Ekmek dilimleri üzerine kaymak yine… Her sabah, her sabah… Türkü söylüyor, öyle neşeli ki… Sesi güzeldir annemin. ‘’Dostum dostum, gelsene yarim’’diyor. Evimizde huzur, soframızda bereket bir de annemin gölgesi … Yeter bize.

Bahçemizde maydanoz, soğan yetiştiriyoruz. Sarmaşık gülleri, fesleğen, küçük limon ağacı… Akşamüzeri sulanıyor hepsi. Mis gibi toprak kokusuyla etrafa yayılıyor mutluluk.

Hava kararıyor sonra yavaştan. Yemek kokuları sarıyor bu defa yuvamızı. Yer sofrasında ve küçücük evimizde birbirimizin gözlerine bakabilecek kadar yakınız.

Kışın sobada odun çıtırtıları, üstünde kestane ve mutlaka çaydanlık… Olmalı.

Sonra dağıldılar birer birer… Bez bebeğim, kaymaklı ekmeğim, ‘’Dostum, dostum’’ türküsü, akşam sefası, fesleğenin kokusu, küçük limon ağacı… Yer soframızda can yoldaşlığımız… Bir de annemin gölgesi gitti…

Bez bebeğim gibi küstü mü hepsi ?

Abdülkadir Güler, Gecenin hüznü, Nil ALAZ ve 2 diğer kişi bu blog'u önerdi.

Önerilerine Ekle Beğendiğiniz blogları önerin, herkes okusun.

kategoriden rastgele blog getir

Yorumlar (4)

Merhaba Gülcan Hanım; çocukluk özlenmez mi..? Her ne kadar yoksulluk yıllarımda olsa çamurdan bebek yapsakta binecegimiz bisikletimiz olmasa da güzeldi ki o yıllar, saflık (temizlik) vardı en azından...Ha çocukluğumuzu özlüyoruz diye şimdi mutsuz olduğumuz düşünülüyorsa burdan o anlam çıkarılıyorsa bırakın isteyen istediğini düşünsün..Kim özlem duymaz ki çocukluğuna?..Eleştirilere kulak asmayın nasıl geliyorsa içinizden öyle yazmaya devam edin siz...Sevgiyle selamlıyorum. ..

Gecenin hüznü

03.03.2017 18:13

Cevap :: Emine Hanım çok teşekkürler.Dediğiniz gibi yoksulluk vardı ama dostluk,komşuluk,can cana olmak, değer bilmek,aile olmak da vardı.Bu değerler yanında yoksulluğumuzu çok da sorun etmiyorduk.Biliyorduk ki başımız sıkıştığında koşacak birilerimiz mutlaka vardı.Yalnız değildik.Selam ve sevgilerimle... 07.03.2017 11:23

Merhabalar Gülcan Hanım; Ne güzel günlerdi onlar...Bahar gelirken bende düşlerim bahçemizi akşamüstü güneşin batışındaki renk cümbüşünü o kızıllığı..Elma ve erik ağacımızın çiçek kokusunu.. Bahçeden eve geçtiğimizde annem babam ve kardeşlerimle yediğimiz akşam yemeklerini özledim, hep içimdeydi ama yazınızla katlandı.Yazı resminize baktım uzun uzun mutluluk dedim içimden ne güzeldi o günler mutluyduk...Sevgiyle selamladım.

Gecenin hüznü

02.03.2017 21:05

Cevap :: Merhaba Emine Hanım.İçimizdeki o mutlu çocuğa ara sıra dokunmak iyi geliyor hepimize. Gerçi ben bunu çok sık yapıyorum ve konuda yakın çevremden eleştiri de alıyorum ama... Çocukluğumu özlememden, bugünümden memnun olmadığım anlamının çıkarılmasını anlamıyorum. Mutlu çocukluğu olmuş her insan özlemez mi çocukluğunu?Selam ve sevgilerimle... 03.03.2017 10:53

Çocukluğum geldi, mis koktu ...Ne güzel günlerdi ama bitimsiz bir şey yok ...sevgimle CanGüLCanım:)

Tülay EKER

23.02.2017 10:40

Cevap :: Biliyorum ve kabulleniyorum...Herşeyin bir sonu var.Canımsın yaaa :) 23.02.2017 16:26

Her insanın, her eşyanın, her mevsimin, her zamanın bir süresi var. Zamanını dolduran el sallıyor bazen küskünlükle bazen de sevgiyle. Hiç bir şey sonsuz değil sonsuzluk dışında. Güzel kelimelerin, güzel bir anlatımında evindeki mutluluğa şahit olmak da güzel. Umarım sende evinde ve yaşadığın her yerde huzur yaratacak ortamlar bulabilirsin. Sevgiyle ve sağlıkla kal

kevser şekercioğlu akın

22.02.2017 15:29

Cevap :: Maalesef ki öyle; her şeyin bir sonu var. Bazıları sadece el sallayarak değil de yüreği kanatarak gidiyor ama. Yaşamın doğası, kabullenmekten başka yol yok. Değerli yorumunuz ve temennileriniz için çok teşekkürler.Sevgiler Kevser Hanım. 22.02.2017 17:10