Bıkkınlık veriyor…

Türkiye’de yaşayan inanlar bu kadar akılsız mıdır? Dikkat ederseniz “Türk” insanı demiyorum. Çünkü hala Türk insanının bir şerefi haysiyeti olduğunu düşünüyorum. Hemen akla gelir ki, Türk haysiyetli şerefli de diğerleri değimli? Ben Türk olduğum için diğerlerini bilemem, ne iseler kendi sorunlarıdır.

Bizleri yönetenler hiçbir fırsatı kaçırmayıp bizlerle alay ediyorlar, biz akşam eve ne götüreceğiz derdinde iken onlar bizlerden topladığı vergilerle kendi vuvuzelalarını zengin ediyorlar. Birkaç kişi çıkıp itiraz ediyor. “Yahu gerçekten de ayıp ediyoruz, biraz gizli yapalım” diyeceklerine, insanlarla alay etmenin yollarını arıyorlar. Örnek: TRT ekranlarından benim vergilerimle Mehmet Barlas’ın iktidar borazanlığı eleştirilirken, Eşi hanımefendi de CİNE-5 de program yapıp benim vergilerimle AKP propagandası yapıyor.

Hadi bunlar vakayı adi yeden oldu. Peki, Ergenekon tiyatrosunda sahneye konan son oyuna ne demeli? Olay şu. YAŞ (Yüksek askeri şura) toplanıp terfileri belirlemesine günler kala alınan karar, 120 muvazzaf subayın durumları beş Aralıkta görüşülmek üzere yakalanmasına…

Evet, şaka değil, karar bu. Ama kimse tutuklanmıyor. İsteseler tutuklayamazlar mı? Tabii tutuklarlar. O zaman amaç başka. AKP giderek destek kaybediyor ya, şimdi bu kişilerden bir tanesi bile terfi ettirilirse bakın siz yaygaraya. Ordu bize iş yaptırmıyor ühüüüü, darbe yapacak, ühüüüü oylarınızı bize verin ühüüüü. Mağdur edebiyatı hazır olacak. Yok, terfi ettirilmeseler o zamanda ordu istediğimiz eksene giriyor, yavaş ama sağlam bir şekilde Endonezya ya benziyoruz diye sevinecekler. İnsanlar da bu oyunları yiyecekler.

Çok açık bir alay daha anlatalım. Biz Türkiye insanı darbe sevmeyiz değil mi? Tabii askeri darbeden bahsediyorum. Günümüzdeki uygulamaları ile derin bir sivil darbe içinden geçiyoruz ama ne gam. Darbe dedin mi asker yapacak, hem de Genelkurmay başkanı değil mi? Muhtıra ne demek? Bakın siz çizmeyi aşıyorsunuz, darbe yapacağım haaa, demektir.

Sene 2007 AKP düşüşte. Tek başına iktidar zor görünüyor. Günlerden 27 Nisan Genelkurmay başkanı çıkıp zehir zemberek bir muhtıra veriyor. Askerin elinde silah var isterse darbe yapar, kimse de engel olamaz. Geçmişte gördük. Hükümet durup bir düşünse ya. Yok ertesi sabah bir gürültü sormayın. Belli ki kurgulanmış. Gözyaşları sel olmuş, mağduriyet tescillenmiş. Ardından Dolmabahçe’deki görüşme ki taraflar mezara götürmeye niyetli. Bu nasıl bir iştir bilinmez, halk için yapıldığı iddia edilen bir görüşmenin içeriğini halkın bilmemesi gerekmektedir. Demokratik ülkelerde devletin devamlılığı esastır. Bu yüzden yapılan her görüşme tutanak altına alınıp saklanmalı gerektiğinde bakılıp gerçek ortaya çıkmalıdır. Orada bu kişilerin benim zararıma olacak bir kararı almadığını ben nereden bileyim?

Neyse, derhal erken seçim kararı alınıyor ve %47 ye ulaşılıyor. Türkiye’de yaşayanları kandırmanın en kolay yolu olan mağduriyet oyunu işe yarıyor. Eh, Ergenekon kuruldu, askerleri didikliyorsunuz. Sebep darbe planı düşündü mü düşünmedi mi diye. Ortada açıkça muhtıra vermiş bir genelkurmay başkanı var. Tutuklasanız ya!

Tam tersi darbe yapmaya kalkan adama Abdullah Gül eli ile şeref madalyası veriyorsunuz. Sonrada kalkıp biz darbe karşıtıyız, bu anayasa değişikliği ile 12 Eylülle hesaplaşacağız diyorsunuz. Yalanınızı sevsinler.

Yalnız ortada gerçekten çok garip açıklanması zor bir durum var. Kendileri ile bu kadar dalga geçilmesine, kullanılmasına, alay edilmesine rağmen anayasa değişikliği referandumu için yapılan kamuoyu yoklamalarında inanılması güç bir oranda evet oyu çıkıyor. Bu evet çilerin %99 unun maddeler hakkında hiçbir fikri olmadığı, sadece AKP yanlısı olduğu için evet diyeceği kesin.

O zaman bana göre bu referandum ülkede aldatılmaya, kandırılmaya, alay edilmeye aldırış etmeyenlerin ne kadar olduğunu da belirleyecek.

1/8/2010