Bilge Köyü'nün Darüşşafakalı çocukları

Darüşşafaka’nın kucak açtığı yetim çocukların köyündeydik önceki gün; Bilge Köyü… Başlangıçta kaderin yeni bir yaşama doğru yelken açmasındaki endişe ve heyecan vardı çocuk gözlerinde. Sonra yerini ilkleri tatmanın neşesine bıraktı endişeler. Köyden ayrılma vakti geldiğinde, Mehmet Ali’nin ablasının gözlerinde ayrrılık acısı damlamaya başlamıştı. Şarkılarla düştük Diyarbakır yoluna. Ayrı dilden konuşsak da, sözcükler dökülürken çocuk ağızlardan, kardeşlik türküleri dinledik. Çizmeci köşkünde Nedim Çizmeci dostumun akşam yemeğine konuk olduk. Sonra, Erdebil köşkünde, "Kürt Açılımı"nı tartışan gazeteci Ruşen Çakır ağabeyleriyle sohbet etti bir kısmı, uykuya dalmadan. VIP konukları olarak uçağa en son binerlerken kaptan pilot el salladı onlara.... İstanbul’a indikten sonra heyecanlı gözler çoktan merakla etrafı seyretmeye dalmıştı bile. Onlar şimdi Darüşşafakalı… Hilal, Zeynep, Remziye, Mehmet Ali ve İnan... Yuvamıza hoş geldiniz... Fotoğraflar bütün gün dinlenmeden deklanşöre basan Erdinç Ergenç kardeşimin çekimleridir. Bu güzel olayı belgelemedeki çabaları için yürek dolusu teşekkürlerimi sunarım. Bu arada Nuri Batır hocadan söz etmezsem haksızlık etmiş olurum. 63 yaşında, olağanüstü güçlü bir fizik yapısına sahip. Diyarbakır Ortadoğu Kolejinin beden egitimi hocası. Acı olayın ardından oluşan ilk kalabalığın çekilmesinin hemen ardından köyün kavaklığına çadırını kurmuş. O gün bügün çocuklarla haşır neşir. Kavaklara uzay salıncakları, borulardan oluşan bir kafese ipler, salıncaklar, ağırlık çalışması için kovalar asmış. Kulplu beygir ve trambolinler yerleştirmiş; her şey rengarenk. Malzemeleri Ortadoğu Kolejini ikna ederek temin etmiş. Kendi buluşu olan “ipte yoga” çalışmalarına başlatmış cocukları. Hafta arası Mardin’e yüzme havuzlarına götürmüş onları. 10 günde yüzme öğrenme kitabının yazarı Nuri Hoca, çocukları tüm yaşanan acılardan uzaklaştırıp spora odaklaştırmış. Çadırından çıkardığı seyyar dikiş makinesi ile her çocuğa gösteri kıyafeti dikmiş. Karton şablonla da "Bilge Köyü Barış Çiçekleri" yazmış sırtlarına. Tüm bunları hiç menfaat beklemeden köyün ortasına kurduğu çadırında yatıp kalkarak yapıyor. Bana bir dönem Darüşşafaka’da gönüllü ders veren hocaları hatırlattı. Çocuklar adına minnet duydum; eli opülesi saygıdeğer bir insan. Birçok köye gezici spor tesisi de götürmüş olan Nuri Hoca: "En iyi üç jimnastikcimi götürüyorsunuz Daçka'ya. Halbuki 30 Ağustos’ta gösterimiz vardı. Ama onlar adına çok mutluyum. Çağrılırsam gelir aynı sistemi DŞ’ye de kurarım", diyor. Hocamızı Daçka’ya transfer etsek diyorum. Niye olmasın? Ama mutlaka okul açılışına çağırmak lâzımdır.

Sevgi ile kalınız Davut Ökütcü DS 58-65

*** Sevgili Davut Ağabey, Çok yaşayın siz; bu güzel insanlığın oluşumuna verdiğiniz yüksek katkılardan dolayı. Muharrem Soyek ***