Bilim Kendini Hayata Uydurmaz

Bilim kılavuzdur ama kendinin de kılavuza ihtiyacı vardır. Yolumuzu onla buluruz, değişik bir kılavuzluk. Yani buradan gideceksin der, elimizden tutup götürmez.

Bilimin hiçbir şeye ihtiyacı yok sanılıyor; hayır, yönlendiren akla ihtiyacı var.

Bu konu anlaşılamadığı için bilim ve teknoloji hayatla istenildiği ölçüde buluşamıyor. Bilimin de siyaseti var. Bu siyaset bildiğimiz siyaset değil. Bulduk icat ettik nasıl kullanacağız?

Bilimin kullanıma sunulurken mevcut hayatın ve dünyanın şartlarına uymaya çalıştığını görüyoruz. Bilim kendini hayata uydurmaz hayat bilme uyar.

Bu yanlış neden oluyor? Herkes bilimi kendi yararına kullanmaya çalışıyor da ondan. Bilim sanki insanlığın değil birilerinin. Bilim adamı özgür değil, dünyadaki menfaat guruplarına ya da buluşunu satın alacak olanların isteğine ve hatta devletlerin politikalarına bağlı sanki. Bu yüzden de onların ağzına bakıyor.

Bilimsel ve teknolojik yeniliklerin açıklama ve sunumlarında dünyadaki duruma bakarak mesela inanç hassasiyeti bakımından çekinceli davranıldığını düşünüyorum. Saklanıyor, geç açıklanıyor, hiç açıklanmıyor…

Bunda elbette talebi yönlendirme haklı amacı var ama bence yukarıda söylediğimiz çekinceler de var. Bilim herkesin kabul ettiği bir şey değil, Mars’a sen gitmek istiyorsun, bazıları karşı belki. Ordusu da yok ki korusun, Einstein’ın koruması mı vardı?