Bilinmeyen Son

Çatlamış topraklardan fışkıran bir sessizlik
Sanki mevsime lanet okuyor gibi, toprak
Kendinden yankılanan, divane, kör sessizlik
Nota çıplak, nağmeler çıplak, besteler çıplak

Damla damla eriyen sonsuzluk mu, üstünde
Yoksa bu sonsuzlukta bilinmeyen son mu var
Ruhundan bedenine beklenmedik bir künde
Üzerinden gün geçip silinmeyen son mu var

24 Ekim 2006, Denizli

Sevgi, hürmet ve muhabbetle..

Murat HACIOĞLU