Bilinmeyene mektup

Yaşanmış tüm bu yıllardan sonra bilinmeyene bir mektup yazmak istedim. Söyleyemediğim tüm yüreğimde biriken kelimeler her ne varsa hepsini içimden atıp çöplüklerden kurtulmak istedim. Deneyimlerimin bana sunmuş olduğu bilgiyle ne fazla, ne de eksik…

Ne garip anlaşılması güç bir dünyadayım. İnsanlar kullanabileceği, ideallerini gerçekleştirebileceği kadar gücü değil başkalarını kontrol etmek için gücü seçiyor. Başkalarına yardım etmek için bir araç olarak değil, bedelini başkalarına ödetebileceği bir başarıyı seçiyor.

İnsanlar birbirlerini mahvetmek için, dipsiz bir kuyuya atmak için sevişiyorlar ve sevgi yerine seksi seçiyorlar. Sevgiyi ararken çıplak bedenlerin şehvetinde imkânsızlığa batmış bir bataklıkta batmamak için sekse tutunuyor. Tenlerde umutsuzluk birleşiyor. Sadece karların altında donmuş yürekleri üşüyor. Kaybettiği masumiyetini, yitirdiği değerlerini teninde açtığı yaralarda arıyor. Tek gecelik sahte öykülerde buzdan kalbini ısıtmaya çalışıyor. Belki de ısıtmak istediği bir kalbi bile yok. Aradığını bulmak istemiyor çünkü aradığı da yok, çoktan kesmiş umudunu kendinden… O sevmiyorsa kimse sevmeyi bilmiyor, o bağlanamıyorsa kimse bağlanmamalı. İnsanlar sevgiden uzaklaştıkça aradaki boşluk büyüdükçe büyüyor, geceler uzuyor ve geceler ancak seksle doluyor. Severek, sevdikçe derinleşerek değil. İnsanlar sevemeyince sevgisizliğin açtığı uçurumlara yuvarlandıkça sekse sarılıyor.

Her şekilde yalanları, saklamayı becerebilirsin ama gözler seni ele verir. Onun içindir çoğu zaman bakmaktan korkar gözler. Onlar senin yüreğinde sakladığın gizemleri anlatır.

Aynada gözlerimin içine bakarken ve sen diyorum, doğrularını yaşayabildin mi? İçinde sakladığın senle mutlumusun? Diye soruyorum kendime…

Her sabah yüzümü yıkarken, sanki tüm olumsuz duygular suyla birlikte akıp gidiyor ve gözlerime korkusuzca bakıyorum yine, bana benim hakkımdaki gerçeği ifade ediyor. Kim ve ne olduğumu… Eğer kendimizi sevmeyi başarabilirsek, başkalarını da sevmek için umudumuz vardır.

İşte o zaman anlıyorum ki, yaşanmış ve yaşanmamış her şeyi kucaklamalıyım çünkü gözlerimde gördüğüm şuleyi seviyorum. Kendimi bildiğim, duyarsız olmadığım ve yüreğimin kapıları sevgiye açık olduğu için, kendimle birlikte diğer insanları da var etmeye çalıştığım için kendimi seçiyorum ve Tanrım seni seviyorum evreni bizlere armağan ettiğin için. İnsanları sevdiğin daima benimle ve tüm insanlarla bir olduğun için seni seviyor ve’ de seçiyorum…

<ı>