Bilmediğin..

Kollarından kayıp ayak bileklerine, bırakmak kendimi sana hiç bu kadar dolmamıştı bedenime. Ellerinin hükmedici daveti, sen bile farkına varamadan, sımsıkı yakaldı bileklerimden.

Çalı süpürgesi saçlarım dolanmak için alev dalgası saçlarına, yarışıyor tel tel. Her hareketiyle dudaklarının, birbiri ardına dökülen sözcükler, bir küçük çocuğun hediyesini bekleyişi gibi kulaklarımda.

Avuçların sıcak benden, biliyorum.

Dokunsam bedenimi kül edip geçeceksin ben nefes alamadan. Hissediyorum, dünya oynayacak sanki bedenlerimiz barışsa. izin versek gözlerimizin öpüşmesine, güneş kimbilir nereden doğacak!

Anlamsız bedenime hapis ruhum, beklemekle beklememek arasındaki keskin ipte cambazlık ededursun, haykırışından hiç vazgeçemeyecek gibi görünüyor.
Geri gelmeyecek bir parçam gibi kayıvermiş düşüm parmaklarım arasından. Izdırapsa daha ziyade izlemek, her bir minik adımı yabancı ayaklara eşlik eden.
Banaysa tek kalan geri, kocaman bir teşekür, hayatıma kattıkların ve ezelden sonsuza verdiğin tüm ilham için.

İyi ki var...