Bilmeksizin neyi umduğunu !

Her mevsim başka batar güneşi
Ama hep oradadır
Bekler gelişini
Sessizlik çöker tozlu yola
Durdurmak ister de taşlar
dinlemez ruhu
yorulur bedeni
İplere bezlere bakar
Anlamaz olanları
Nedenleri de
Issızlığınadır onun yolculuğu
Farklıdır umuda koşanlardan
Bakar Aya Yorgi yokuşun sonundan
Yine mi sen der gibi
Utanır sanki
Sobelenmiş hisseder kendini
Acele et bakışındadır ışıltısı mavinin
Bilir nereye gideceğini yaşlı manastır
O da izlendiğini
döner yüzünü denize
oturur kayasına
Biçare sergüzeştliğinde hayallerin
bordalar arzuları ufuktaki gemiye
Olsa bir zerre keşke bulutta
Kapar gözlerini
Veda sıcaklığıdır güneşin
yüzünde öpüşünü hissettiği
Ve sarılır doyasıya sessizliğe
Ne huzur
Masum neminde karanlığın
dertleşir ruhu bedeniyle
Hayal eder gelişini
Belki de gönle konuşunu
Ürker
Korkuyla açar gözlerini
Martılar mıdır ağlayan
Göremez mirini
İzin vermez damlamasına
Uçar
Kim bilir ne zaman gelir bir daha
Kucaklaşır güneş deniziyle
Uzanır yaz batışında kayasına
Çeker dizlerini karnına
Hırçın sularını hayal eder nehrin
Asisi Fırat'ın der geçer
Hiç uyanmak istemez.
Hüzün vardır gözlerin perdesinde
Bilir
Açmak istemez
Dinler kalbin atışını
yakarışını
Aldırmaz
Acımaz
Hayal eder dönüşünü
Döner gibi yapar
dönmez
Bilir
Yorgundur damla
Tutunamaz
Düşer gibi yapmaz
Düşer