Bilmeliyiz... denizden dönene "hoş geldin " diyebilmeyi...

Kağıttan yapılma küçük bir kayıktı...
Naif ve bir o kadar da kırılgan,
İlk rüzgarda kıyıdayken daha alabora olan...

Diğeri saltanat kayıklarına benzerdi...
Gösterişili ama fazlaca işlevi olmayan,
Onunla gidilebilinecek sınırlar, öncesinden belli olan..

Biri, balıkçı teknesi gibiydi...
Patırtısı çok,
Albenisi yok,
Ama karın doyuran...

Yatlar vardı...
Son derece gösterişli ve sahip olmak için taliplisi bol olan,
Sizin olması için iştahınızı kabartan,
Fakat, sizin gibi diğerlerinin de gözdesi olan...

Sandallar vardı...
Mütevazi ve sakin... günlük seyirler için uygun olan
Çokca açılmadan, size denizde olmanın keyfini tattıran...

Gemilere benzerdi kimi de..
Güçlü heybetli, koruyup kollayan, güven veren...
Bunun bedeli olarakta her şeyin tek hakim "o" olan...

Yelkenlileri severim ben...
Naif ama bir o kadar da güçlü...
Kullanmasını bilene büyük bir keyif ve özgürlüğü beraberinde yaşatan...
Uzun yada kısa yolculular diye ayrım olmadan; rüzgarın yönünü tespit edebildiğiniz sürece, her yolculukta ve her an, her denizde ve tüm hava şartlarında sizinle uyumlu ve sizinle birlikte olan...

Hepsi birer birer ve zamanı geldiğinde açıldılar denize...

Kimi açık denizlere yolalmayı diledi ama, sadece küçük bir tekneydi,
Kimi yat olduğuna güvendi ama, her nedense fazlaca hizmet veremedi,
Kimi "basit bir sandalım ben" dedi... ürktü ve geride durup açılamadıysa da önceleri;onun da kaderi buydu...sığındığı mendirekten bir fırtına alıp onu da, açıklara savurdu... böylelikle geçde olsa o da denizinle buluştu...

Bazısı dileyerek,
Bazısı dilemeden ve ayak sürüyerek...
Kimi, kendine güvenerek ama ardından hayal kırıklığını deneyimleyerek...
Kimi, önceleri ürkek ama içten içe kendine güvenerek...
Yine de her biri, zamanı geldiğinde denizle buluştu...

Bilmeliyiz; gideni yolcu edebilmeyi...
Bilmeliyiz; kalmak istemeyene "git" diyebilmeyi...
Bilmeliyiz; en az bunlar kadar; kalmayı dileyene de "gitme, kal"demeyi...

Sevdiklerimizi bırakabilmeliyiz... özgür ruhlar olduklarını tatmalılar...
Dönerlerse bizimdirler, dönmezlerse ait oldukları yerin...

Ve bilmeliyiz; bir gün gelip denizden dönene de; kollarınızı açıp, sıcak bir tebessüm eşliğinde sadece, "hoşgeldin" diyebilmeyi...

Sevgi ve ışıkla
Ayna

07.04.07