Bilmem Farkında mısınız?

Çevremdeki kimi dost ve arkadaşlarımın hüzünlere bezendiklerine tanık oluyorum son zamanlarda. Aslında “son zamanlar” demem yerli yerine oturmuş tam bir açıklama değil. Dost ve arkadaş çevremin uzun zamandan beri hüzünlü olduğunu görmekteyim. Ergenekon mevzuunda mevcut hükümetin tavrını ve yargının yaklaşımını şiddetle eleştiriyorlar. Ve buradan hareketle ülkede ciddi bir baskı rejiminin olduğunu, mevcut iktidarın diktatoryal bir yapıya doğru kaydığı inancını taşıyorlar.

En nihayetinde memleket ahvaline mensup zevatlarız ve zihnimize dikte edilmiş olan düstur odur ki “Mümtaz ordumuz demokrasimizin teminatıdır”. Bu rahle-i tedrisattan geçmiş olan yurdumun çok aydın ve mümtaz şahsiyetleri için pek tabii ki mevcut iktidarın TSK’ya karşı tutum ve davranışları üzüntü yaratmakta. Benim açımdan ise üzüntü duymaktan ziyade, bu gelişmeler bir hayli sevindirici. Ordunun demokrasimiz adına teminat olma hadisesi her dem zihnimize sokulmuş olmasına karşın, sadece yapılan darbelere ve bu darbelerde, insanların bizzat mümtaz ordumuz tarafından ne hallere düşürüldüğüne baktığımızda, ne demek istediğimiz daha net, daha yalın bir şekilde anlaşılır.

Unutkan bir toplumuz… Hem de dibine kadar unutkanız.

Öyle ya, sanki bu ülkede darbeler yaşanmadı ve bu ülkede o darbe dönemlerinde insanlar kaybedilmedi, işkencelere tabii tutulmadı, işkencelerde sakat kalmadı… Hepsi fazlası ile yaşandı ve bu toplum, diktanın ne olduğunu mümtaz ordumuz sayesinde fazlası ile öğrendi… Şu an için mevcut siyasal iktidarın diktaya doğru yol aldığı yönünde iddiada bulunmak zorlama bir iddia olmaktan öteye gidemiyor. Kaldı ki bu iddia toplum tarafından itibarlı bir hale de getirilmiyor. Pek tabii ki bizler açısından bir sorun var ve bu sorunun altını her defasında çiziyoruz. Mevcut siyasal iktidar güven verici niteliklere sahip değil. Bu noktada iktidarın güvensizliğine dair kaygı duyanları anlıyorum ama bu kaygı duyma biçiminde teminat olarak ordu teminatını önümüze koydukları anda kimse kusura bakmasın, ben bu görüşün asla ve asla yanında olacak birisi değilim. Evet… AKP güven vermiyor ama AKP’nin güvensiz halinden ötürü ve serencamının bozukluğundan dolayı “bir sivil diktaya doğru yelken açmış ilerliyoruz” sonucu çıkarmak abartı ötesi bir durum ve bu durumun pan zehiri olarak orduyu görmek ne aydın olma bilince ile örtüşebilir, nede günümüzün gerçekleri ile örtüşmektedir.

Hiç üzüntü ve kaygı duymaya gerek yok… Aksine ben durumun iyiye gittiğini düşünüyorum.

Yanılıyor muyum? Hayır, yanılmıyorum. Bakın, artık eskisi gibi faili meçhul cinayet yaşanmıyor. Bilmem farkında mısınız?