Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

10 Mart '09

 
Kategori
Deneme
 

Bilmem kaç bilinmeyenli denklem

Bilmem kaç bilinmeyenli denklem
 

Aslında keyifli bir akşam geçirdik birlikte. Her ne kadar teknolojinin bizi ayırmasına keyfisizlensek te; birbirimizi özledigimizi söyledik, sen bir odada, ben bir odada, bilgisayarlarımızın başında otururken. Aynı çatı altında olabilmek bile yetiyor bize. Sessiz sakin, ama bir o kadar yogun günler yaşıyorduk.Eninde sonunda biraz durulacagımıza emin olarak. Saat 12 yi geçmişti yattığımda. Müziğimi açtım. Uzun zamandır müzik eşliğinde uyumamıştım. Ne çok özlemişim meğer.

Uykusuz kalmak istiyorum bir kaç gündür. Yattığımda uykum yok. En iyisimi uyumayayım diyorum. Bunu düşününce uyuyorum galiba ondan. Shantel çalıyor müzik çalarımda. Herhalde şimdiki ruh halime iyi gelebilecek en güzel müzik, şu kemanların çıkardığı ses... Yanıma geliyorsun. Arkamdan yaklaştığını hissediyorum. Sıcacık nefesinle. Yanağıma küçük bir öpücük konduruyorsun.

"İyi misin" diye soruyorsun?
"İyiyim" diyorum.
"Ne düşünüyorsun?"
"O'nu diyorum" "Gecenin bu saatinde onu düşünmeni gerektirecek ne varki?"
"ona kırgınlığım artıyor" diyorum
"bu saatte seni böyle üzüyorsa başka birşey olmalı. Bana söylemedigin birşey mi var?" diyorsun
"Hayır, ne olabilir ki?"
"Abartıyorsun, yine kafanda kurup canını sıkıyorsun. Çık artık şu bunalımlardan" diyorsun bana
"Hayat senin sandığın kadar dümdüz değil diyorum"

Hayat senin sandığın kadar dümdüz değil.
Bu cümlenin altında aslında o kadar çok şey yatıyor ki...
Aslolan insan olmak. İnancının, yaptıklarının, çabalarının önemi yok. Aslolan insan olmak. İletişim en önemli temeli oluşturuyor insan hayatının belki de artık. Dümdüz değil hayat işte. Bir çok inişi çıkışı var ve önemli olan inişlerde de çıkışlarda da sabit olabilmek. Aynı noktada. Aynı değerde. Herkes tarafından ortak fikirle...

Onunla büyük bir sorun yok aslında. O odadan çıktığımda önüme alıp beraberimde götürebilecegim 2 cümle vardı ama almamıştım yanıma.
Oysa sadece bir "günaydın"dı onları yerinde bırakmamı sağlayacak. Ertesi sabah geldigimdeki bir günaydındı. Günaydın olmadığı gibi hiç yokmuşluk havası vardı, kırgınlığımı ve hiç yokmuşluk havasını takınmamı sağlayan.

Üstünden de uzun bir zaman geçti aslında hızla koşan saate baktığında. Ortada kızılacak sadece ben değil iken, diğeri ile karşılaştırıldığımda, daha kolay harcanabilir oldum. Harcaması gerekenin bir o kadar ben olmam gerektigini hala daha şiddetle savunabilir durumdayken.

Diğerinin söylediklerinden böyle oldum ben. Oysa yerimi biliyordum. Olmam gereken yeri. ve aslında şimdiye kadar hiç olmadığım kadar huzurluydum bu şekilde olmaktan. Çünkü denklemimi kurmuştum ve çıkan sonuçta haklılığım yadsınamazdı. Artık sessiz kalarak da güçlü olabilmenin meziyetlerini öğrenmiştim belki. Bu anlamda beni tek üzen diğerinin kendini bundan sorumlu hissetmesiydi. Evet sorumluydu da. Ama bu aşamaya gelmesinden degil.
Şimdi sadece onun için yapmamı istediği şeyi yapmamın kendince ne kadar doğru ne kadar yanlış olduğunu değerlendirmeye çalışıyorum. Dün akşamda tüm bunlardı aslında düşündüğüm. Düşündükçe içimde kırılganlığımın arttığı. Haklılığımı yeni bir denklem kurarak sağlamlaştırdıgım.
Aslında sağlamlaştırmak için değildi denklemi kuruş amacım. Bilenmeyene farklı değerler atayarak, beynimdeki anlamını değiştirmekti. Yine de herşeyi bir kenara bırakıp ve senin her zaman çok iyi başardığın ve çok başarılı sonuçlar aldığından yola çıkarak onunla konuşmayı seçmek istedim. Alıp onu karşıma konuşmayı. Belirli bir güce sahip olduğumu hissedemediğimde nedense başarısızlıkla sonuçlanacağını düşünüp çekinik kalıyorum.

Sonuç; Shantel eşliginde dingin bir denizin üzerinde gidermiş gibi sakinleşip derin bir uyku uyuyorum. Sabah gözlerimi açar açmaz bıraktığım yerdeyim. Gün yine bana denklem kurduracak anlaşılan ve sonuç herzamanki gibi. Bir rüzgar esecek, 5 sn içinde aslında beynimin belki de çoktan vermiş olduğu kararı uygulamak için doğrulacağım yerimden hızlıca. İçimde hormonlarımın sebep olduğu, o akışkan şeyi hissedecegim.Yine ateş içinde yanacağım belki, belki de sesim titreyecek gene. Şu an kararımın ne olduğunu bilmiyorum. Esecek olan rüzgar savuracak beni aldığım karara doğru!

Zamana bırakmanın benim denklemimdeki karşılığı bu.

 
Toplam blog
: 91
: 1012
Kayıt tarihi
: 24.02.09
 
 

Yazmak bir tutku benim için. Yıllardır yazmayı seven biri olarak, bilgisayarın icadı ve gelişen t..