- Kategori
- Şiir
Bilmez
Sevdim tâ can u gönülden, eyvâh canan canı bilmez,
Düşmemiş âteş-i aşka, çektiğim hicranı bilmez.
Yetmiyor bunca cefalar, kim bana canan elinden,
Çekmeyen çille-i derdi,elbette efganı bilmez.
Deyin ! ol yar-ı gaddara; Yeter etti gönlümü kan,
Ne cellad-ı bî insaftır, yok ettiği canı bilmez.
Sevilmek bir murad-ı Hak, sevmek se belâyı serdir.
Sevilen reng-i alında ! Ateş-i sûzanı bilmez.
Geçti de ömrü hazinim, ermedim hiç muradıma,
Bilesin! Yar-ı cefakâr, âşıka ihsanı bilmez.