Bir 1 Mayıs günüydü..!

1 Mayıs 1977 olayları yaşandığında ben üniversitede öğrenciydim. Tam o sıralarda Orhan Gencebay'ın, ülkede yaşanan sosyal bunalımı çağrıştıran bir şarkısı gündemdeydi.

34 insanın ezilerek ya da kurşunlanarak öldürülmesine, Orhan Gencebay'ın şarkısı eşliğinde içtenlikle üzülmüştüm. Sol görüşlü biri olmadığım halde..

Aradan bunca yıl geçti. Köprünün altından çok sular aktı.. Artık Türkiye insanı, bu türden toplumsal olaylarda ne gibi provokasyonların sergilenebildiğine, sergilenebileceğine karış tecrübe sahibi oldu..

Ama, bazılarının içinde bir şeyler kaldığı görülüyor.

1 Mayıs tüm dünyada, işçinin, emekçinin bayramı gibi algılanıyor ve bu anlamda kutlanıyor olabilir. Ancak Türkiye de tüm kesimler için böyle olduğunu söylemek zor..

Hala 1 Mayıs'ı gerçekleştiremedikleri "sosyalist" devrimin, nostaljisi olarak gören ve böyle yaşamak isteyenler var..

Bedeli ne olursa olsun, bu kesimler o meşum günün cereyan ettiği alan olan Taksim Meydanını istiyorlar..

Taksim Meydanına çıkmak, bir nevi, gerçekleşmeyen emellerin tesellisi gibi algılanıyor olmalı ki, 1977'nin rövanşını almaktan bahsedenler var..

İyi de, 34 insana mal olan o günün rövanşını kimden alacaksınız..? 1Mayıs 1977'de olanların dışardan güdümlü bir kontrgerilla faaliyeti olduğunu sağır sultan duydu; bir siz mi duymadınız..!

Devlet elindeki bilgilerle uyarıyor..! Bölücü ve anarşist eylemlerle ilgili istihbaratlardan söz ediyor..Siz ısrarla "Taksim" diyorsunuz..!

Dikkat edin de yeni oyunların, yeni provokasyonların aleti olmayın..!

Tabi maksadınız "bağcıyı dövmek" değil de, "üzüm yemek" se..!