Bir adım, bir adım daha...

Oturdum kanepeye
Gözlerim kapalı
Etrafımda, herşeyle iç içe
Ben!
Yuvarlandığım kırlar
Tel arabalarım
Uçurtmam...

Sonra açıyorum gözlerimi...
Kanepe
Yatak
Masa
Kültablası
Televizyon...

Sonra yumuyorum gözlerimi

Arnavut kaldırımı
sokak lambaları
kovadan boşalırcasına yağan yağmur
Ve ilk öpücüğüm
İsyanlarım...

Hayata ilk adımlarım
Bir adım
Bir adım
Bir adım daha...

Koştum, durdum
Tökezledim...
Düştüm, kalktım

Bir adım
Bir adım daha...

Şimdi şu andayım
Ayna
Kağıt
Kalem
Duvar saati
Kol saati
Telefonun saati
İçimdeki saat
Akrep, yelkovan
Heryanım da o

Sonra açıyorum gözlerimi
Sonra yumuyorum gözlerimi
Etrafımda, var ile yok olmak birbirinin peşinde
Mekanik...
Amansız...
Bir tik...
Bir tak...
Bir tik...
Bir tak...

Oturuyorum
Kanepede
Ne kapalı ne açık gözlerim
Dört bir yanım aynalar diyarı
Simsiyahtı, sıktı saçlarım
Bir tik... Bir tel...
Bir tak... Bir ak...

Gözlerimden bir haberim
Etrafımda, koskoca bir boşluk ve boşluğa akan zaman
Mekanik...
Amansız...
Bir tik .... Bir tel...
Bir tak... Bir ak...

Artık bırak...

Okan Tınmaz / Berlin