- Kategori
- Şiir
Bir adım var, Temmuz...
bir akşam
kapını
çalsam
çok geç
olmuş
desen de
çok kırıldım
yorgunum
alsan
beni içeri.
ırmaklarım
akarken
gövdemin
her yanından
uzun yolum
sürücüyüm
belki
ıslak bir kedi
çevrilmemiş
romanım
alsan
beni içeri.
kardelenim
üzgünüm
suyum
sedefli taşlı
hoyrat
bir ikindiyim
gözlerimde
yaşlar var
ertelenmiş
yağmurum
resimlerim
ıslanmış
bu sokak
dar geliyor
alsan
beni içeri.
aldandım
yalanına
soylu
uzak bir
kentin
saçlarım
çözülmüyor
rüyalarım
bir kabus
dalımdan
yıllar geçti
karlar
çabuk bitmiyor
paletimde
renk dondu
alsan
beni içeri.
gönlümde
fener söndü
fırtına
hiç dinmiyor
umutlarım
döngüsüz
kuşlar
güzel göçmüyor
ellerimin
ışığı
yüreğime
değmiyor
gergeflerim
çözüldü
alsan
beni içeri.
ilk pazarım
temmuz'um
gözlerimde
güneş var
sokaklarım
çok tozlu
çiçeğim
çok aydınlık
mavi
bir karanlık
benden
çok öte uzak
arılarım
gidiyor
alsan
beni içeri.