Bir akşamüstü

Bir akşamüstü aydınlıkla karanlığın arası, oldu bende gönül sızısı, hayatımın başlangıç noktası. Şarkılar bir başka çalıyordu rüzgarlar esiyordu serinle sıcak arası, bir akşam üstü. O zaman anlamaya başladım Allah'ımın bu dünyaya beni niye gönderdiğini. Gözlerin sanki bir ateş topu karşına geçip bakamıyordum ne garipki tatlı bir korku vardı içimde, ne oluyor bana diye soruyordum kendime aslında çok basitti aşık oluyordum ama ben böyle bir şey daha önce yaşamamıştım dilim kitleniyor kalbim başka çarpıyordu bir akşamüstü...

Cesaretin babası bende var sanıyordum ne babası cesaretin torunu bile yokmuş kendimi tanımamışım, karşına geçip haykırmak istiyordum ben sana aşık oldum diyemiyordum kafayıyı yiyordum ama yemek asla üstelik su içmek bile aklıma gelmiyordu bir başka akşamüstü...

Bu böyle gitmemeliydi bir şeyler yapmalıydım ama nasıl olacak düşündüm düşündümde sabah oluvermiş aman Allah'ım ben uyku uymamayada başladım. Her geçen gün bir şeylerimi kaybetmeye başladım ama kendimi o akşamüstü kaybetmiştim zaten...

Günler geçiyor kış geliyordu akşamüstleri şimdi daha çabuk oluyor, geceler uzuyor uykular yine uyulmuyordu...

Artık seni düşünmeye alışmıştım ama ben sana da alışmak istiyordum ve hayatımın gelmiş geçmiş en önemli kararını yağmurlu bir akşamüstü vermiştim, sana açılacaktım beklemeye başladım gelişini sen geliyordun yağmur hızlanmaya başlamıştı, sen ıslanıyordun sabah evden çıkarken almamıştın şemsiyeni sabah güneşliydi, nede olsa Nisan yağmuruydu o günden sonra senin kadar olmasada sevmiştim Nisan yağmurlarını neyse; isterseniz gideceğiniz yere kadar sizi götürebilirim dedim, dedim de sen kibarca teşekkür ettin o sırada gök gürüldedi biraz ürkmüştün yağmurda hızlanıkça hızlanıyordu tam hayır diyecekken; evet! Ama size zamet olmasın dedin, ne zameti dedim işte o zaman hayat bana torpil geçmişti...

Sonra yürümeye başladık ve ben bir açıldım tam açıldım herşeyi anlattım sen bana dedin herşeyi biliyorum ben çok şaşırmıştım sonra neden bu kadar bekledin deyince de ben yine kitlenmiştim...

Oysa ki bilmiyordum senin de beni beklediğini o gün şemşiyeni yanına bilerek almadığını. Şimdi akşamüstleri yanımdasın ve ben sanada çok alıştım, çok mutluyum, bir tek şeye çok üzüldüm ben seni, sen beni beklerken beraber geçiremediğimiz zamanlara ertelediğimiz mutluluklara hayat kısa ama ben seni ölsemde sevmeye devam edeceğim...

Sen benim Allah'ımdan bana bir akşamüstü gönderilmiş meleğimsin biricik eşimssin şu kalbimin ilk ve tek sahibisin...

Çok teşekkür ederim akşamüstüne seni bana getirdiği için...