- Kategori
- Gündelik Yaşam
Bir anda olmakta herşey
Dün bir kaza kurbanı da olabilirdim.
Dolmuşla eve gidiyorum.
Yolcular günün yorgunluğu içinde hafiften uyuklamakta.
Önde oturuyorum .
***
Çantamdan birşey alırken birden acı bir fren sesi ile araba durdu.
Kaldırıp başımı bakınca çimantoyuda içinde karan araç var ya tam camımızın önünde.
Allah esirgedi derler ya aynen abi.
Bu korkuyu atlatmadan ikinci bir kazanında tanığı oldum.
***
Mezitli Kuyuluk'ta.
Yüz yüzelli metre karşıdan gelen dolmuş ara sokaktan çıkan bir gerizekalıya çarpmamak için mobilya atölyesinin içine girdi.
Korku filmi gibi.
Anlık birşey..
Seyrediyorsunuz diliniz tutulmuş vaziyette.
Öyle böyle değil abi.
Elektrik direği ile evin arasına nasıl girdi anlayana.
Parça parça tampon, tuzla buz olan camlar, koltuklar, kan, yaralılar, ambülanslar...
***
Offf!!!
Gece hiç uyumadım inanın.
Ruh gibiyim şu an.
Anlık birşey ölümle yaşam arası.
Anlık...
Yaralılar nasıldı?
***
Ya o dolmuşta ailemden biri olsaydı.
Ya diğer dolmuş şöförü refleksli davranmayıp duramasaydı ve ben ya yaralansam veya ölseydim!
Anlık nefes alışlarımız...
Değmez hiç bir şeye ...
Dedim ya ruh gibiyim hayrım dokunmaz benden bugün kimseye.