Bir aşk masalı

Sonbahar ağlıyor çiçekler üzgün

Sapsarı saçları yerde, başımda

İçimi kaplarken bir garip hüzün

Rüzgârı nefesin sandım saçımda.

Bahar bakışlarım hazâna döndü

Gönlümde heyecan ateşi söndü

Ufkumda yeniden güneş göründü

Ne olur gitmeyin durun seneler.

Beliren bir ümit eridi gitti

Bir aşk masalı da böylece bitti

Gözüme çekildi siyah perdeler

Gidin artık gidin, gidin seneler.

Harbiye/İSTANBUL