Bir Atatürk Anısı-Babannem

10 Kasımda yazılacak, Atatürk sevgisini anlatacak en güzel yazı düşünere bu anımı paylaşıyorum.  

 

Babaannem hayatının çok büyük kısmını o zamanlar şirin bir balıkçılık ve tarım köyü olan TUZLA da geçirmişti.

Kendisi, abisinin Atatürk'ün Fransızca öğretmeni olduğunu söylerdi her zaman ve bundan da gurur duyardı. O da Ankara'da abisin yanında büyümüştü.

Yıl 1983 dü. Kendisi de 80 li yaşlarda kötü hastalığa yakalanmış, son günlerini yaşıyordu.

Belki bir daha göremem diye Tuzla'ya evine gittim. Yatıyordu. Ev kalabalıktı, akrabalar, amcamlar, halamlar hepsi yanındaydı.

-''Babaanne benden bir şey istiyor musun?. Hemen gidip getireyim'' dedim.

Karpuzu eskiden beri çok severdi. Oğlum dedi...Bana bir karpuz alır mısın?

Mevsim kışa doğru. sanırım Kasım-Aralık..aylarından biriydi.

Şimdi her mevsimde herşey var, ama o zamanlar öyle değildi. Üstelik Tuzla bir Kadıköy de değil, ufak bir köy...Daha öyle zincir marketler falan da örümcek gibi sarmamış etrafı. Şehirleşmemiş.

Çıktım 5 dakikada bütün Tuzla'yı dolaştım. Karpuz yok....Gelmeden önce bunu akıl edemediğime kızdım kendi kendime...Yoksa dünyanın neresinde olursa olsun bulur getirirdim.

Karpuz bulamadım bari bolca gördüğüm armuttan alayım dedim ve alıp eve döndüm.

-''Babaanne karpuz yok, bulamadım ama armut aldım sana'' dedim. Sağlığında hep cebinde taşıdığı bir çakısı vardı. Meyve oldu mu çakısını çıkarır, dilimlerdi...

Tamam dedi sağol..

''Kesin bunları burdaki herkese dağıtın yesin herkes''

Dağıtıldı . 1-2 dilim de kendi aldı, ama içi almadı.. Yiyemedi...Çıkarmak istedi. Bir gazete getirin dedi.

Gazete getirdiler. eğildi.. Vazgeçti...''Kaldırın bunu'' dedi.. ''Başka gazete getirin''...

Neden acaba? Diye sessizce herkes birbirine bakmış,

kısa şaşkınlığı yine o cevaplamıştı.

''Görmüyor musunuz üstünde Atatürk var'' Onu nasıl kirletirim....

Böyleydi Atatürk sevgisi...

Ölüm döşeğinde olan hasta bir yaşlı insanın Atatürk'e olan bu bağlılığını,bu sevgisini, bu saygısını hiç unutamadım...

Bir hafta sonra da gözlerini kapadı...Atatürk sevgisiyle gitti.