Bir Aykut Kocaman Klasiği(!)

Fenerbahçe; takımı şampiyon yapan Ersun Yanal’ın haksız yere takımdan gönderilişinden sonra İsmail Kartal ve Victor Perreira gibi sıradan antrenörler ile transfer talepleri yerine getirilemeyen Dick Advocat dönemlerinde heba edilen 3 yılın ardından, takımı yeniden ayağa kaldırması(!) için Aykut Kocaman’ı –yeniden- göreve getirdi.

Aykut Kocaman takımı ne kadar yukarılara taşır bunu zamanla görürüz ancak daha önceki dönemini ve sonrasında Konyaspor ile geçirdiği yılları referans olarak alınacak olursa sonucu tahmin etmek güç değil.

Aykut Kocaman kabul etmese de büyük takım taraftarlarının istediği göze hoş gelen futbol oynatabilecek bir anlayışa sahip değil. Hiçbir zaman olmadı bundan sonra da olacağa benzemiyor. Ancak karakteri gereği takımdaşlıktan uzaklaşan oyuncuları ve kulübü tekrar bir araya getirecek ve belli bir nizam sağlayacaktır. Kısacası Aykut Kocaman takımı derler toparlar ama sizi zirveye taşıyamaz.

Sezon başında takıma katılan Valbuena, Dirar, Kameni, Isla ve Mehmet Ekici takıma çok şey katacak kaliteli oyuncular. İlk sinyaller de bunu gösteriyor. Ancak halen takımda alarm veren bazı bölgeler mevcut.

Herkesin bildiği forvet takviyesi/takviyeleri haricinde takıma acilen bir sol bek alınması şart. Yıllar önce takıma Aykut Hocanın aldırdığı Hasan Ali, Fenerbahçe seviyesinde bir oyuncu değil. Bunu bile bile 3 yıl daha sözleşme imzalayıp, sezona sadece Hasan Ali ve İsmail Köybaşı ile başlamak intihardır.

Takımın kalite ortalamasını bozan Hasan Ali dışında Ozan Tufan ve Jousef De Souza var. Ancak bu oyunculara alternatif olabilecek Mehmet Topal ve Mehmet Ekici gibi güvenilir oyuncular da mevcut. Aykut Kocaman’ın yapması gereken sadece gelişim gösterme olasılığı çok çok düşük olan bu tip oyuncularda gereksiz ısrarda bulunmaması.

Ayrıca satılmak zorunda kalınan Kjaer’in yerini Neustadter ile doldurmak da mümkün olmaz. Skrtel’e eşlik edebilecek düzeyde mümkünse topu oyuna sokabilen (Neustadter gibi her topu gelişigüzel ileriye şişirmeyen) bir stoper takviyesi şart.

Ve son olarak Fenerbahçe’nin yıllardır kanayan yarası 10 numara transferi. Aslında alternatif olarak sol açık alınarak Valbuena bu pozisyonda da kullanılabilir.

Yapılacak bu takviyeler sonrasında tek eksik cesur hamleler yapabilecek bir teknik direktör. Aykut Kocaman’ın artık; daha fazla defans oyuncusuyla skoru koruyamayacağını, en iyi savunmanın saldırı olduğunu ve büyük takım taraftarlarının “1-0 olsun bizim olsun” felsefesini sonuca rağmen ancak belli bir süre kabul edebileceğini öğrenmesi gerekiyor.

Club Brugge takımı ile kedinin fare ile oynadığı gibi oynayan Başakşehir’i izledikten sonra ardından Sturm Graz gibi kalitesi düşük bir takıma karşı 30 dakika boyunca skoru koruma telaşıyla kapanan bir takımı izlemek tam bir eziyetti. Maalesef ki sezon öncesi kötü sinyaller veren bir eziyet.