Bir bakmışsın ki ömür sermayen artık tükenmiş .....!!!

İnsanoğlu şu fani dünyada öyle çok çırpınıyor ki; ömür sermayesinin ne durumda olduğunu hep ama hep gözden kaçırıyor. Zamanını öyle boş şeylerle geçiriyor ki; son durumda artık yapacak başka bir şey kalmıyor. İnsanın ömür sermayesi çok ama çok çabuk tükenip bitiyor. Bu biten sermeyenin değerlendirilmesi veya muhasebesi gerçekten çok ama çok mühimdir.

İnsanoğlu hayatta yaşadığı süre içerisinde; ne için yaşadığını veya ne için öleceğini çok ama çok iyi bilmek zorundadır. İnsanoğlu kendini bu konuda sürekli  geliştirici gereken tüm kaynaklara başvurmalı ve içinde bulunduğu durumdan kendini bir an önce kurtarmalıdır. Karamsarlık ve bedbahlık batağından kendini bir an evvel çekip kurtarmalıdır. İşte; İnsan bu bilinç üzerine hareket ettiği zaman hayatta hiç bir zaman   kaybetmez  hayat  şansı ona her zaman gülümser. hayatı güzelliklerle, mutluluk ve huzur içinde geçer gider. Bu nokta çok önemlidir. İnsan kendini manevi iklimde tuttuğu müddetçe sıkıntı,dert, tasa yüzü görmez. Kendini her zaman sevinç ve huzur içinde hisseder. Bu halde hissetmekte çok önemlidir. İnsanın hisleri ona doğru ya da eğri şeyleri göstermede son derece yardımcı olan önemli bir silahıdır. Bu silah İnsan için gerçekten çok değerlidir. Bu değerin kıymeti takdirini çok iyi bilmelidir.

İnsan ömür sermayesini her zaman doğruluk ve dürüstlük üzerine artırmaya çalışmalı, her zaman olumlu yönde daha ileri düzeye  çıkmaya çalışmalıdır. Biriktirdiği bu sermayeyi de her zaman her şekilde  en güzel şekilde kullanmaya veya tüketmeye çalışmalıdır. 

İnsan hangi durumda olursa olsun, her zaman kendini maneviyata vermeye ve ruhunu her yönüyle bu mükemmel vaziyet içerisinde tutmaya çalışmalıdır. Hiç şüphe yoktur ki; manevi bir şekilde yaşamaya çalışan her insan hayattan veya yaşantısından güzel tadlar alır. Maneviyatın verdiği bu tadı lezzeti hiç bir şey kolay kolay veremez. Bir insanın ne kadar çok parası olursa olsun maneviyatı yoksa o insan içi boş bir tenekeye benzer. Öyle insanlar vardır ki; şöhrete, paraya veya zenginliğe doydukları halde kendilerine durumları sorulduğunda; çok ruhsuz bir halde olduklarını beyan ederler. Yani ruhen ve bedenen bir boşluk içinde kaldıklarını söylerler. Gerçekten bu çok ciddi bir sorundur. O zaman çare nedir. Çare tabii ki İslamiyet veya Müslümanlıktır. İslamiyet veya Müslümanlık huzurdur, Sağlıktır, Mutluluktur, Maneviyattır. Maneviyata erişmek istersen sen de katıl artık bu kervana demek gerekmektedir. Bu kervan ki nice nice  yok olacakları kurtarmış ve halen de kurtarmaya da devam etmektedir.

Sonuç olarak; İnsan kendine bahşedilen bu canı veya ömrünü çok iyi şekilde değerlendirmeli, kendine gösterilen doğru istikamette tüketmeye özellikle ama özellikle  çok gayret göstermelidir. Her insanın elinde belli gün ve saatte dolacak bir ömrü bulunmakta olup, bu ömrü güzelliklerle, mutluluklarla ve huzurla geçirmeye çalışmalıdır. Her İnsanın muhakkak bir gün öleceği gerçek olup; bu gerçeği  hiç bir zaman ama hiç bir zaman  aklımızdan, fikrimizden  çıkarmamalıyız.