Bir bayram sabahının hatırlattıkları...

Nerede kaldı o eski bayramlar modunda değilim merak etmeyin. Hele bu bayramda, bu kadar aile ve tüm Türk milleti Şehit'leri için ağlarken...

Benim derdim başka, kafamızın içinde olup bitenleri bir düzene sokabilmekte.

Eski ile bugün arasında bir fark yok. Sadece bazı tavırlar biraz değişti. Şimdiki çocuklarda bizim geçmiş bayramlarda hisettiklerimizi hissediyorlar. Tek değişen şey; biz bayram harçlıklarımızla mantar, çatapat alır, sinemaya gider, gazoz içer ve tost yerken, onların oyun programları,müzük CD'leri satın alması, DVD film seyretmeleri,kola içip, hamburger yemeleri...
Gerisi boş,değişen birşey yok. Yöntem aynı,istediğini almak,istediğini yapmak, yani bayram özgürlüğü...

Önemli olan neşeli,mutlu ve huzurlu bir çocukluk geçirip geçirmediğimizdir. Ve bunun parayla,pulla doğrudan ilgisi yok. Ne, parası çok olanlar mutlu ve huzurlu, ne de parası az olanlar mutsuz ve huzursuz durumdalar.

Bunlar tamamen kafamızın içinde olup bitenlerle ilgili, hayata bakış açımız ne kadar olumlu ise, neyi neden yaptığımız biliyorsak o kadar mutluluk yolunda hız yapabiliyoruz.

Dün evimin ihtiyacı olan iki ahşap rafı kestirmek için marangoz atölyesi arıyordum. heryer kapıydı.Tam umudum kalmadığı anda,bir ara sokakta,binanın bodrum katına sıkışmış bir atölye buldum. İçeride 555-60 yaşlarında bir usta vardı, gözlüklerini takmış, ayakta, tezgaha dayanmış gazete okuyordu. " - Günaydın,bir ricam var." diyerek derdimi anlattım. Yanıtı " - Tabiki yaparım buraya kadar gelmiş bir insan geri çevrilir mi?" dedi, gülümseyerek. Getirdiğim malzemeyi,istediğim boyutlarda kesti, bu arada sohbet ettik. Sonra zor yürüyen, sakalları uzamış,baygın bakışlı,beyaz saçları dağılmış bir bey geldi. Arkadaşıymış, "Ne o halin, hastamısın.kendini salmışsın.Sen çivi gibi adamsın,sana yakışmıyor! " dedi arkadaşına bizim usta... Hastalığını öğrendi, yol gösterdi ve " - sen herşeye rağmen kendini salma, işler daha kötü olur sonra." demeyide ihmal etmedi. Bu arada benim işim bitti, borcumu sordum. "- Ne yaptım ki, birşey gerekmez." dedi. " - Hayır olmaz..." dediğimde bana " - iyi o zaman 1 YTL. bırakın." diye yanıt verdi. Gülüştük ve ben de çıkardığım istediğinin çok katı olan parayı oradaki çivi kutusunun kenarına sıkıştırıp " - Ben bunu bırakıyorum,çıraklara çay ısmarlayın benden." diyerek bayramlaştık ve vedalaşıp ayrıldım.

Bu ustanın parasının bol olduğunu hiç sanmıyorum ama bana ve arkadaşına verdiği pozitif enerjiden yana çok zengin olduğunu rahatlıkla söyleyebilirim. Dün o aldığım enerji ile her şey çok daha güzeldi. Ve bakınız hala o usta kişiyi size anlatıyorum.

Bir gülüş, bir yürekten bakış, hayata ve insanlara olumlu yaklaşıma bağlı iç huzur neleri değiştiriyor.

Lütfen, bir tatlı bakışı ve gülen yüzünüzü kendinizden,çevrenizden esirgemeyin. Herşey çok daha güzel olacak , göreceksiniz.


bayramınız mutlu ve sağlıklı olsun... Sevgilerimle.