- Kategori
- Şiir
- Okunma Sayısı
- 103
Bir bedeldir yaşamak... ve insan olmak!

Sus ve uzaklara bak!
Bilir misin ey kötülük
ve seni icat eden insan,
derin karanlıklardan gelen bir hayat,
ve bır yasam.
ve hiçbir emek vermediğin doğanın hizmeti
ekmeği, tohumu, suyu
neden kirletirsin.
neden kavgalısın
iNSAN.
bak güzel yüzlü insanım,
siyah saçlı, mavi gözlü, endamlı canlı
ve aşk dolu insanım.
seni sen yapan bu hikmeti/ neden anlamazsın.
Bilirmisin bir bedeldir yaşamak,
yaşamak...
merhamet ve aşk,
HAYATI KORUMAK.
bir ağaca baktığında
aldığın nefesin bedelidir,
anlarmısın!
Ağaçta toprağa tutunurken kökünden,
karşılıksız verir özünden/ meyvesinden,
sımsıkılıktır o, ölesiye tutunmaktır...
ekmek vermesi için buğdayın,
kanını temizlemesi için karpuzun,
damarlarindan akan okyanusun
seni yaşama tutmaktır toprağın,
A N L A R M I S I N...
kutup yıldızlarını yüksekte tutan,
bir yürek vardır gökyüzünün ruhunda
başını kaldırıp bir bakar mısın...
bakar mısın,
kayaların içindeki
saklı mineraller,
kanımızda gezerler
anlar misin.
Taşın bile yuregi var, can veren sabrında
Kafa tasimizda!
kafamı attırma!
siyah iplikten beyaz perde çıkmaz.
ve perdeni aç
pencereni aç
ve kalbini aç
ve derin bir nefes almak
ve uzaklara bakarak susmak...
Bir bedeldir yaşamak
ve İnsan olmak.
Önerilerine Ekle Beğendiğiniz blogları önerin, herkes okusun.

Bir bütünün bir parçası olduğunu unutan insan kendisini kirletip alçaltmakla meşgül olan insandır.Ve sizin de dile getirdiğiniz gibi ağır bedeller ödemek zorundadır...Anlamlı,güzel bir şiirdi!Elinize sağlık kalanderce.Selam ve saygılarımla.
Abbas Oğuz 24.10.2016 16:36