- Kategori
- Şiir
Bir Beden, Bir Ülke, Bir Vatan
Bir hücre, bin hücreyle olmasa da bir sistem,
Milyonlarcası bir araya gelir kurulur bir düzen
El, kol, çene, dudak sözcü seçilir içinden,
Eksiksiz birlikler düzene uyar, sen olur, ben olur
Becerirse insan olur, köy olur, kasaba olur
Şehirler kurulur vatan olur tüm hücreler bir insanda hayat bulur,
Unutmadan ilk vatan insana kendi vücududur
Anne karnında hayat bulur, inadına hayata tutunur
Doğar sonra sevgiyle büyütülür,
Kadersizin biri olur, cami avlusunda bulunur
Bir kurt evlat edinir, bir kartal, ya da bir ayı
Ayrı ayrı ben olur birlikte büyür birileriyle
Sevgi büyütmez sadece,
Acı, gözyaşı, savaşlar ve kan da olur hayatta
Büyür işte bir şekilde
Yürür gider hayat budur
Hücreler gibi insanlar hücreler
Beden vatan olunca beyin gerek bedene
İyi yönetsin bedeni diye
Büyüsün büyütsün diye
Belki de hücreler yok olmadan
Soyunu devam ettirsin diye
Beden benim olunca
Deliysem Allah’a emanet
Akıllıysam beyini bey ilan edelim
Uyalım tüm hücreler ona bir zahmet
Hücreleri hiç eder doğal bir afet
Afet beyde olmasın afet beklemeye ne hacet
Kavga etmesin hücreler
İnsanlar gibi barış içinde yaşasın
Kurtuluş böyledir
Bir elden alkış olmaz
Eli olanın elinden tut
Birleş halaya dur
İster zevke,
İster cenge..
Herkes terk edecek
Akılsız köle olarak terk edecek bu âlemi
Yaşadığı gibi
Semer vuracaklar sırtına
Eşek gibi
Hücreler bizleriz
Vatan Türkiye
Fazla söze ne gerek
Bir olmak, birlik olmak
Bir beden olmaya niyet edene gerek
Sağlıklı bir bedende hücreler hiç kavga eder mi?