Bir boşluk düşündün

Bilmediğin vaat edilmiş bulanıklık
Harab edilmiş düşlerden kalan...

Bir boşluk düşündün rüzgar kuşu öldü
Buz gibi sözcükler söylendi dalgalara kulağında çığlıklar

Ağlamadan az önceki duygusunda, bir çocuk yüzü
Unutma annen sen uyuyana kadar yanında kalacak…

Karalar odasında kapı yok duvar çatlak
Unutuş zamanını bekleyen bir boşluk

‘’Eski’’ ümitsiz bir arzunun peşinden
Kum akıyor zamanından önceye

Sanki bağışlanmamış bir çocuk
Bekleyen bir ‘’Kaza’’ kırmızısı

(O artık hiçbir kırmızı ile aynı değil)

Kapının eşiğinde rahatsız edici ‘i’ ler
Zaman dinlensin uyusun

Bir ışık sarı, bir ayna
Eskiyi gösteren sararmış bir yaprak

Bilmediğin bir yüz göğsünde kedi taşıyan bir kadın
Unutma annen sen uyuyana kadar yanında kalacak…

Rengin Özesmi