Bir çağrışım

M.B Kardeşliğini bu sayfalarda öğrendim. Birbirimizden etkilenerek hatırladığımız konuları peş peşe sıralarken. Bir ansiklopedi dünyası oluşturuyoruz her kategoriden.

Değerli blog kardeşlerimin birinin sayfasında NAR MEVSİMİ yazısını gördüm. Bir mitolojiyi çağrıştırdı bana... Bilenler vardır mutlaka benimki bir anımsama sadece

Manavgat’a yakın bir antik kent olan SİDE aslında bir kraliçedir. Ve HERA adlı bir güzelle yarışmaktadır. Hera kötü bir tanrıçadır. Side ye devamlı acı vermektedir. Çünkü Hera bir tanrıça olduğu için kötü vasıf olmaması gerekmektedir. Hâlbuki Hera kendini beğenmekte ve güzellikte kendinden üstün olana tahammülü yoktur.

Aynı Pamuk prensesteki cadı misali. En güzel o olmalıdır. Eş ve benzer istemez. bu yüzden de Side çok üzülmektedir işte.

Hera Sideye bir iftira atar. Olmayan çocuğunun ölümüne neden olduğunu söyler. Side bu iftiraya dayanamaz ve kendini gidip kayalıklardan aşağı atarak intihar eder. Çünkü gerçeği anlamıştır. Güzellik vasfının açığa çıkması için. bir alternatif gerekmektedir. Ve dönüş sadece en mükemmele olduğundan Güzelliği onda tamamlamaya karar vermiştir. Yalnızca kendini Ona eriştirirken, bir yandan da dünya ve kötülüklerden kaçıştır.Bu tarz düşünceler tasavvufta da çok tasvir edilir.Hatta inzivalara çekilinir .Ortak nokta en mükemmele duyulan aşk tır.bu yüzden mitolojik de olsa bir düşünce platformu sunar bize bazen .Araya maydanoz ekmeye alıştığım için yorumsuz anlatım yapamıyorum .bu da benim kendimi eleştirim olsun.

Dönelim Side ye; Kendini atınca bir kandamlası yere düşer bedeninden. Aslında kan hayati sıvıdır bildiğimiz gibi yere düşen de dünyaya gelen beşer ve ona sunulan hayat olarak bakabiliriz aslında. Ve Side ölümsüzlüğe kavuşur.Kanın damladığı yerden bir ağaç çıkar.Bu bir NAR AĞACI dır.

LİRİOPE adında bir kadın bu narları bulur. Tutar göğsüne koyar. Bir müddet sonra da kendi kendine hamile kalır. Nasıl da Hz.Meryemi çağrıştırdı değil mi?

Tüm kâhinler bakire hamile Liriope nin çocuğunun asla aynaya bakmaması gerektiğini eğer aynalara bakarsa ölümü olacağını söyleyerek Liriope yi uyarırlar.İşte yine masala döndük .Hani Pamuk prenseste eline iğne batarsa çocuğu ölecek diye fetva verenler burada da görülüyor.Hatta bazı Bayram önceleri çocuğu ölmüş kadınlar iğne tutmazlar bazı köylerde .Nasıl da mitolojiyle iç içe masallar kurulabilmiş.

Dönelim mitolojimize; Liriopenin bir bebeği olur ve aynalardan uzak tutularak büyür. Narkisos adı verilen bu genç bir gün bir pınar başına gelir. Çok susar. Su içmek için pınara eğildiğinde kendinden gelen yansımayı görür ve âşık olur.

Tasavvuf açısından bakarsak; Yansımadaki kendinin kendi olduğunu asılının ise kendi olduğunu bilmemesinden kaynaklanan bir kısır döngü ile güzelliğin büyüsüne kapılıp nefsi kaybederek, kibir denilen o kendini beğenmişlik hatasına düşerek aslı inkar gibi bir yanılgı oluşumu ile karşılaşmak gibi bir hal ortaya çıkıyor. Yani O da kendinin asıl değil bir yansımadan doğan sıfat olduğunun farkındalığını sezemez. Anlar ki aşık olduğu da kendisidir. İki aşkı bir edemediği için yansımaya yönelir .Düştüğü yanılgıyı anlayınca yansıdığı suya atar kendini .Cesedini kardeşleri yakmak için sudan çıkardıklarında .Tam sudan çıkarırlarken ellerinde ceset bir nergis çiçeğine dönüşür.

O esnada Nergisosa âşık bir kadın vardır. Adı da EKO dur. Üzüntüyle dağlara çekilir. Ve dağlara kim seslense oradan kendi sesiyle yankı yapar. Sanki yüreklerin sesidir yansıttığı. Ama zamanla insanlar EKO yu EGO ya dönüştürüp benlik denilen bu kaygıyla aslı da unutup gölgelerle avunur olmuşlar. Ve çoğu kez de gururlarının esiri olup asla hatalarını kabul etmeyip sevdiklerini yitirmişler. Mitolojiyi yazanlar iyiki yok yoksa bu kadar eklentiye dayanamayıp beni de tarihe karıştırırlardı.

Bu yazıyı rumuzu içinde ne kadar NAR VE NERGİS kelimesi geçen arkadaşım varsa onlara armağan ediyorum