- Kategori
- Şiir
Bir çocukta buldum seni ben
Kaybettim, arıyorum mutlu geçen çocukluğumu
İncir ağaçlarında daldan dala yakalamaç oynarken
Hani o yaşlı dut ağacında, babamın getirttiği kışlık odunlar var ya
Onlardan yaratıp, marangoz ustalığı ile yaptığım o ağaç evde
Sıcak ağustos öğlenlerinde ''biji biji''diye bağırıp
Çocukları serinleten biji bijicide
Hani evcilik oynadığımız, mısır koçanlarından bebekler yaptığımız
Yeşil bahçelerde...
Herkesin birbirine gülümsediği sokakların kaldırımlarında
Hani yakalamaç oynardık yalınayak gökyüzünü seyrederek
Geceleri kayan yıldızların masallarıyla çardakta uyurken
Sabahları doğanın sesi ve güneşin okşamasıyla uyanırdık.
Kaybettim, hepsini kaybettim!
Kavga ederdik, büyüklerimiz karışmadan
En güzelide uzun tartışmalardan sonra barışmaktı hani
En yüksekten atlama yarışlarında ikinci kattan atlayıp incittiğim
Ama zafer kazandığım çocukluğum
Hani eski kitapları toplayıp; kazı kazan yapıp, sattığımız sokaklar
Hani eski sigara kağıtlarını toplayıpta sattığımız çiçekçi
Birde üç tekerlekli iki bisiklet, İkisi de eskimiş kaynakçı amcama
Kazandığımız o paralarla iki tekerlekli bisiklet yaptırmıştık ya...
Kendi ellerimizle yaptığımız tornetlerde yarış kazanmak
Ama sonunda sarılarak birbirimizi kutlamak.
Kaybettim çocukluğumu arıyorum
Bir doktorun muayenehanesinde, dünyanın kararması
Hani Türk filimlerinde ki gibi ÖLECEKSİN
Bitti herşey bitti denmesi ve sonrasında yaşananlar...
Neden bu mu bilinmez, kaybettirdiler çocukluğumu
Yıllarca aradım, bulamadım derken bir çocukta buldum ben seni
Çocukluğum yuvadan alıp koruyucu ailesi olduğum bir çocukta...
Sonra başka bir çocukta ve yine başka çocuklarda
Aslında hiçbirimiz kaybetmemişiz çocukluğumuzu
Geceler yıldızsız karanlık, Gündüzler sisli ve bulutlu
Görmemizi engellemiş, kaybetiğimizi sanmışız.
Ben kaybetmemişim, buldum çocukluğumu
Tüm çocuklar da gizli...
Bir çocukta buldum seni ben
Kaybettiğim sandığım , aradığım çocukluğum
Tüm çocuklarda gizli...