Bir Deniz Yıldızı

Bir deniz yıldızı kumsalda
Köpük köpük dalgalar
Çarptıkça kumlara
Uzaklaştırdı yıldızı denizden
Bir başına,tek başına
Mavi bir rüyadan
Kopup getirmişti dalgalar
Güneşi hissetti sımsıcak
Ama dönemiyordu denize
Aşığı olduğu denize
Atmıştı dalgalar onu
Kumların şıkırdayan sesini duyuyordu
Güneş kayboluyordu yavaş yavaş
Gökyüzü mavi değildi artık
Kızıl bir gelincik rengine bürünmüştü
Oysa umutla bekliyordu
O köpüklü dalgalar
Çoşarak gelecekti yanına elbet
Götürecekti sevdiğine denizine
Bekledi bekledi bekledi
Artık kızıl değildi heryer
Siyahi bir maviliğe boyanmıştı
Korkuyordu
Bu sessizlikten ve geceden
Rüzgarın ürpertici ıslıkları
Dolaşıyordu etrafta
İşte kalmıştı yapayanlız
İstememişmiydi sevdiği,denizi
Atmıştı böyle uzaklara
Düşünmek bile istemiyordu
Bu karanlığın içinde umutla bekledi
Sabahın ilk ışıkları gözükürken
Canının içinden çekildiğini
Bu hasretin onu erittiğini anladı
Sonsuzluğum,denizim dedi usulca
Nerdesin
Duymamıştı sesini
Almamıştı geriye
Vermişti alev alev güneşe
Güneşin olmaktansa
Ölürüm daha iyi dedi
Ve bıraktı yıldız katılaşmış tenini
Bir çocuğun küçük narin ellerine....

NİLGÜN KOÇ