Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

14 Ocak '11

 
Kategori
Öykü
 

Bir devam hikayesi: Joe’nun günlüğü (1. bölüm)

Merhaba ben Joe. Born köyünde Babam Robert ile birlikte çiftçilik yapıyoruz. Bilirsiniz işte toprak, traktör, sulama işleri. Annem ben 11 yaşıma geldiğimde bu dünyadan göçmüş. Babamla birlikte küçük bir evde kalıyoruz. Şimdi size hayatımın bir anda nasıl değiştiğini, nasıl aşık olduğumu ve bu sürede başımdan geçen ilginç olayları anlatacağım.  

Güzel bir kasım sabahı şehir merkezine inip babam robert’ın çok sevdiği sıcak poğaçalardan alacaktım. O gün hava yağışlı olduğundan meydana kadar beni Eric bıraktı. Bu arada Eric çocukluğumdan bu yana çok yakın dostum olur ve şehir merkezinde sevgili eşi Holly ile küçük bir bar işletiyorlar. Meydana indikten sonra saatime baktım. Yağmur henüz dinmişti. Çocukluğumun geçtiği sokaklardan geçerek pastaneye doğru ilerledim.  

Toprak kokusu çocukluğuma dair anılarımı daha kuvvetli hissetmemi sağlamıştı. Pastahaneye doğru yaklaştıkça sıcak poğaçaların kokusu burnuma gelmeye başlamıştı bile. Kokuyu içime çekerek pastahaneye girdim. Pastahanenin sahibi Richard amca bu hafta kızı Susan’ın Londra’daki eğitimi bitirip geleceğini ve artık bütün işlerini ona bırakacağını söylemişti. Evet bu o olmalıydı. Onu gördüğümde kalbim yerinden çıkacakmış gibi olmuştu. Adını heniz koyamadığım bir hisse kapılmıştım. Susan sapsarı kıvırcık saçları ve masmavi gözleriyle bana gülümserken, hızlı hızlı atan kalp atışlarımın eşliğinde ona doğru yaklaştım:  

-Günaydın. Sen Ricard amcanın kızı Susan olmalısın.  

-Ooh evet. Londra’daki eğitimden 2 gün önce döndüm. Artık işlerle ben ilgileneceğim, babacığımın dinlenmeye ihtiyacı var.  

-Çok sevindim Susan. Richard amcanın gerçekten dinlenmesi gerek. Hem Angelina teyze ile o çok istedikleri dünya turuna çıkap hayallerini gerçekleştirebilirler.  

-Ahh evet, kendilerine daha çok zaman ayırma vakti geldi artık.  

-Bu harika bir haber. Bu arada kendimi tanıtmadım. Ben Joe yukarıdaki Born köyünden geliyorum ve babama bazı sabahlar o enfes poğaçalarınızdan alıp güne keyifli başlamasını sağlıyorum.  

-Memnun oldum Joe. Artık sık sık görüşeceğiz o zaman. Yeni öğrendiğim tariflerle mutluluğunuzu arttıracağımdan emin olabilirsin.  

-Bende memnun oldum susan. Artık buraya gelmelerim sıklaşacak gibi gözüküyor.  

Poğaçaları alıp dışarı çıktığımda bende bir gariplik vardı. Evet Susan’a aşık olmuştum. Kalp atışlarımın hızına ayak uydurmaya çalışarak son kez Susan’a baktım. Bana bakıp gülümsemesini aklıma kazıyarak meydana doğru yürümeye başladım.  

İşte tüm hayatımı değiştirecek hikaye böylece başlıyordu.  

-Devamı çok yakında burada-  

 

 
Toplam blog
: 7
: 495
Kayıt tarihi
: 29.12.10
 
 

Adım Saim Derdiyok. Evli değilim hele 2 çocuk babası hiç değilim. Müzisyenim ben. Reklam, Senaryo, S..