Bir diktatörün sonu...

Nikolay Çavuşesku 1974 yılında büyük umutlarla Romanya’nın başına geçti ve 1974-1989 yılları arasında 15 yıl boyunca Devlet Konseyi Başkanı ve tek adam  olarak saltanat sürdü. Gençliğinde bir kundura tamircisinin yanında çırak olarak çalışıyordu. Ancak, Romen Komünist Partisine üye olunca hızla yükseldi. 

Çavuşesku en az beş çocuk sloganıyla yola çıktı, doğum kontrolu ve kürtaj yasaklandı. Çocuk yapmayan  ailelere ceza olarak ek vergiler kondu. Tıbbi bakımdan çocuk sahibi olamayanlar bile vergi kapsamına alındı. On çocuk ve üstünü yapanlara “Kahraman  Ana” madalyası verilmeye başlandı.  Ama gizli yapılan kürtajlar nedeniyle bir çok kadın öldü ya da sakat kaldı.

Çocuklukta çektiği ezilmişlik  ve fakirlik nedeniyle korkunç derecede haris ve aç gözlü oldu, ihtirasları ve halkını küçümsemesi bitip tükenmek bilmedi. Sanki kendisini küçümseyen, aşağılayan halkından bir şekilde öç almayı kafasına takmış gibiydi. Kendisi ve yakın çevresi görkemli sarayında sefahat hayatı yaşadığı halde halk büyük baskı altında kıtlık ve sefalet içinde yüzüyordu. Yiyecek maddeleri karneye bağlanmıştı. Her yerde kuyruklar vardı. Basına, televizyonlara sansür, aydınlara baskı uygulanıyordu.

Psikoljik dengesine iyice yitiren ve "ne oldum delisi" olan Çavuşesku'nun hiçbir şey umurunda değildi. Kendisine “Karpatların Dahisi” ünvanını verdirdi. Bir diğer ünvanı da  “ Düşüncenin Tunası” dır.

1989 yılında öğrencilerin, gençlerin ve sıradan insanların canını dişine takarak düzenlediği protesto mitingleri sonunda denetimden çıkarak kaosa dönüştü.  Her taraf yakılıp yıkıldı. Polis ateşi altında yüzlerce kişi yaralandı, öldü ve tutuklandı. İstifa sesleri artmaya ve her gittiği yerde yuhalamaya başladığında yüzünde gizleyemediği ölüm korkusu da iyice açığa çıktı ve bu dehşet ifadesi tüm televizyon kanallarından dünyaya yayınlandı.  Evet. Çavuşesku kendi halkından korkuyordu, hem de çok korkuyordu. Halk bunu gördü.

Televizyon ve medya olumsuz haberleri sansür etmeye çalıştı.  Çakma ve düzmece haberler yapılsa da protestolar tüm büyük kentlere yayıldı. Savunma Bakanı Orgeneral Vasile Milea’yı bir komployla öldürttükten sonra Genel Kurmay Başkanlığı görevini de üstlendi.  Parti binası önünde toplanan halka konuşma yaparken konuşması protestolarla kesildi ve içeri kaçmak zorunda kaldı. Ancak, göstericiler binaya girmeye çalışınca Çavuşesku karısıyla birlikte özel helikopteriyle   binadan ayrıldı.  Bükreş yakınlarında Romen Hava Kuvvetlerince helikopteri inmeye zorlandı ve tutuklandı. Kendisine, ailesine, partili yandaşlara ve yakınlarına haksız kazanç sağlamaktan,  halkın parasıyla zenginleşmekten, halkına acı çektirmekten, Macar azınlığa soykırım uygulamaktan ve ekonomik sefalete yol açmaktan, gereksiz ölümlere neden olmaktan karısıyla birlikte idama mahkum edildi.  1989 yılı sonunda karısı ile kurşuna dizilerek ikisi de aynı gün idam edildiler.