Bir dilim daha kesin ''hayatımdan''

Bir yaş daha büyüdüm 

Senin uğramadığın; 

Güllerin, acıların gözyaşlarıyla sulandığı yalnızlık bahçesinde... Kimsesizler gibi boynu bükük kaldım yalnızlık bahçesinin tam ortasında. 

Yüreğimin bir tarafı hep çocuk kaldı ama. Koşup oynamak istedim, her düştüğümde çocuk gururumla acımadı ki diye bağırmak istedim çığlık çığlığa. 

Bir bilsen aslında canım hep acıdı. Ne kadar saklasam da yaralarımı acılarımı saklayamadım hep canım yandı. 

Her sene hayat beni bir adım ileriye attı, geçmiş acılarıma nokta koya koya ilerledim yolda. 

Bazen yeni güzellikleri yaşarken güldüm bazen de bir yanımın acılardan sıyrılıp geldiğimi hissettim. Ama ne olursa olsun geçmişe yenilmedim, ne olursa olsun geleceğe adım atarken geçmiş adımların geçtiğini bildim. 

Yıllar geçerken bugün,  

mutluyum, geçmişin izleri sadece yalnızlık bahçelerinde kaldı. Hatırlamaya bile değmez dediklerim de o bahçede solan güllerin içinde. 

Yıllar sonra bugün,  

yüreğim çocuk gibi. Ama mutlu bir çocuk büyüdüğünü kabul etmek istemeyen, hayatından ileriye doğru bir adım daha atması gereken mutlu bir çocuk. 

Haydi şimdi sıra sizde... 

Mumları üfledim bir dilim daha kesin ''HAYATIMDAN''.