BİR DİŞ PERİSİ HİKAYESİ

Anaokulunda öğretmenlik yaptığım bir sene,5 yaş öğrencilerimin olduğu bir dönemdi. Çocuklar kendi aralarında dişlerinin sallandığını veya düştüğünü konuşuyorlar birbirlerine bu konuda ki deneyimlerini anlatıyorlardı.

 

Hoş sohbetleri beni küçüklüğüme götürmüştü. İlk dişimin düştüğü o günü, annemle aramda geçen diyalogu sevgiyle hatırladım. Öğrencilerime küçüklük anımı anlatmaya karar verdim. Çocukları bir heves ile etrafıma topladım ve başladım anlatmaya…

 

Çocuklar biliyor musunuz, bende sizin gibi 5 yaşında bir kız çocuğuyken; 

Sabah uyandığımda dişimin sallandığını hissetmiştim. Çok korkmuş, hemen koşa koşa annemin yanına gidip dişimin sallandığını söyledim annem ise, korkmamam gerektiğini ve yakında düşeceğini söylemişti. Neden düşecekti ki dişim ne güzel uslu uslu duruyordu yerinde diye düşünüp duruyordum. Sizin gibi ben de anlam verememiştim. 

Dişimin sallanması aklımdan çıkmıyordu elimle ve dilimle sürekli oynuyordum. Annem benim dişimle oynadığımı gördüğünde sakın oynama dişin çıkınca yerine yamuk diş çıkar deyip bana caydırıcı sözler söylemişti. O zamanlar korkup oynamamaya çalışıyordum ama kendimi de durduramıyordum. 

 

Ertesi sabah uyandığımda, yine dilimle dişimi sallarken, biranda çıkıverdi yerinden. Şaşkın şaşkın elimde ki dişi inceliyordum. 

 

Ağzımda büyük görünen, yiyecekleri çiğnediğimiz dişim avucumun içinde küçücük görünmüştü. Aynaya baktığımda asker gibi sıraya dizilmiş dişlerimden bir asker yok olmuş ,elime konmuştu. Hemen annemin yanına gidip, dişimin düştüğü haberini vermiştim.

 

Hiç unutmam, Annem gülümseyerek, demişti.  O zamanlar anlam veremedim. Nasıl yani? Büyümenin diş düşürmekle nasıl bir ilgisi olabilir ki diye sormuştum anneme.

Annem de bana,   hadi gel bu dişi peçeteye saralım ve yastığının altına koyalım gece diş perisi gelecek ve sana bir hediye bırakacak demişti.  Ben hem çok şaşırmış hem de çok heyecanlanmıştım. Hemen yastığımın altına dişimi koyduk. (öğrencilerim gülümseyerek beni dinliyorlardı)

 

 Tabii o gün hiç geçmek bilmedi gece oldu heyecandan zar zor uyuyakalmışım sabah uyandığımda yastığımın altında koca bir hediye paketi, şaşkınlıkla pakete baktım. Öğrencim; <öğretmenim, keşke="" uyumasaydınızda="" diş="" perisini="" görseydiniz=""> diyince sınıfta hepimizi aldı bir gülme. 

 

Yüzümde gülümseme ile devam ettim anlatmaya..

 

 Hediye paketimi koşarak anneme götürdüm mutluluktan adeta havalara uçmuştum. Bir süre uzun uzun paketi inceledim sonra özenle açtım. İçinden çok istediğim bir bebek çıkmıştı. Artık ben büyümüştüm. Bebeği yanımdan hiç ayırmadığım gibi herkese diş perisini anlatmıştım. Şimdi sizlerin de dişleriniz çıkıyor artık bebeklik dişinize veda edeceksiniz. 

 

Öğrencim; Diye sordu. Bende tabii ki gelir dişiniz çıkınca mutlaka annelerinize haber verin hatta benim diş perisi hikâyemi annelerinize de anlatın dedim. Beni duygulandıran, sevgi dolu hikâyemin öğrencilerimi iyi hissettirdiğine şahit olmak mutluluk vericiydi. Çocuklar sevinçle tamam öğretmenim dediler.

 

Uzun uzun seyrettim onları ve gerçeği söylemek istemedim büyüdüklerinde nasılsa gerçek diş perisinin 'annelerinin' olduğunu anlayacaklardı…