Bir Ebrashca kaça bölünür?

Geçenlerde yoğuuun bir iş arasında yöneticimden gelen bir davet oldu.

-Ebrar bıdı bıdı bıdı bıdı gidelim mi??

- Aaa tabii tabii gidelim.

Muhtemelen o anda " Gülben Ergen konserine gidelim mi??"  filan dedi sandım ki şüphesiz evet dedim.

"Yaratıcı Düşünme ve Stres Altında Karar Verme Eğitimi" olduğunu öğrendiğimdeyse beynimden vuruldum tabii.. Hem cumartesi hem de sabah 10:00 da başlayıp akşam 17:00'de bitecek. Owwww kim çekecek şimdiiiiğğğ aheey aheeeeyyy diye başımı duvarlardan taşlara vurmaya başlamıştım.

Akşam Cenk:

- Eee Ebrashca hanım hazır mısınız yarınki eğitime??

- Bize yemek verirler mi Cenk?

(napiyim önce beslenme gelir, aç kalıcam diye korkuyom Cenk! )

Sabah Ataşehir Migros'un önünde buluştuk, beni almaya geldiğinde bir elimde simit, diğer elimde meyve suyum çantamda ise aç kalırsak yeriz diye küçük simit, açma, çikolata, badem-ceviz içi gibi bilimum gıdalar.

Hayır gittiğimiz kurs uluslararası bir kurs ve bir otelin toplantı odasında verildiğine göre elbet kursağımızdan gececek ikramlar olacaktı ama işi şansa bırakmadım tabii.

Mekanımıza geldiğimizde boydan boya açık büfe sınırsız çay kahve ikramları beni daha baştan tavlamıştı :)

Tabağımı hazırlayıp çayımı aldım ve hocamızı dinlemeye koyuldum. Projeksiyon cihazının  yansıdığı duvarda saniyede bir değişen dört işlem örnekleri vardı ve bizden gördüğümüz işlemlerin sonuçlarını boş kağıda yazmamız istendi.

Dört işlemden herhangi birini gördüğümde selam-u kavlen çeken, o "rakam" diye tabir edilen üç harflilere benzettiğim şekillerden ölümüne kaçan, 3 ile 4'ü bile toplarken hesap makinesi kullanan ben çoktaaan stresin altına girmiştim bile. Neyse pes etmek yok dedim ve kafamı bir tahtaya çevirip işlem yakalayıp, sonra kağıda dönüp sonuç yazıyor bunu yavaş ama emin adımlarla tekrarlıyordum. Vaktimiz doldu herkes kaç işlem görüp yazdığını söylüyor. 30 işlem yapan 40 işlem yapan 45-55  sayılar böyle gidiyor. Sıra bana geldiğinde benden çıkan bir cılız ses :

-un dukuz (19)

( bu hoca bana taktı benceeeğğğ )

Yani belki kursa katılan 50 kişi olsa umursamıyacam da sadece 6 kişiden oluşan bir mini grup içerisinde kursun esas potansiyel müşterisi ben olduğumu kanıtladım. Eminim daha nice kurslarına katılacaktım.

İnsanlar gözleri sadece ekranda sonuçları bakmadan kağıtlarına yazarken, ben her zaman ki düzenli öğrenci hallerimle kendi çapımda rekor kırdım. (rekor tabii hayatımda kaç defa ark arkaya bu kadar işlem yaptım acaba??)

Neyse tüm gün bazı testlerden geçtik, hocamızın teknik anlatımlarını dinledik ve sonuç olarak eksik yönlerimizi tamamlamamıza katkısı olacak oyuncaklarımızı oynamaya başladık.

Eksik yönlerimin başında gelen "sorunlar karşısında ayrıntıları görememe ve farklı açılardan bakamama" özelliklerime uygun olarak bana en uygun bulunan oyuncağı oynamaya başladım.

Yalnız bir tuhaflık vardı, herkes aynı oyuncakla oynarken benimki diğerlerinden farklıydı. Önümde bir tahta üzerinde 3 ayrı çubuk ve bu çubuklardan kalından inceye doğru geçirmem gereken halkalar.

(Evde bunu Cenk'e anlatığımda:

Cenk: Hımm anlıyorum Ebrarcım, o oyun... genellikle maymunların gelişiminde kullanılan... bir oyun.. De-di sakince beni kırmamaya çalışarak. Ne kırılacam bütün gün dönmüşüm zaten maymuna...)

(Ben yoğum aslında )

Neyse ofladım pofladım, iki defa pes ettim ama sonunda oyunu tamamlamayı başardım. O kadar sıkıldım, o kadar bunaldım ki oyunun bittiğine sevinemedim bile. Sonuç olarak bu oyuncaktan sipariş verdim ve günde 1 defa oynamak kaydıyla hocamla el sıkıştım.

Sonuç derseniz oyunu oynayıp diğer beyin çalıştıran egzersizleri de yaptıktan sonra, sorunlar karşısında her detayı didik didik araştırıp ortaya döküp iğrençleşmezsem bana da Ebrashca demesinler. O 19'un hesabı sorulacak. İstanbuuuuuüüül sen mi büyüksün ben miiiiğ??? :)

Neşe dolu bir akşam olsun. Büyünce olmak isteyip de olamadığınız o mesleğin böööğk iğrenç yanlarını görün, iyi ki de olmamışım diyin :) İyi geceleeeeeeer:)