Bir fidan incir ağacıyla gel!

Sevgilim!
Ben seni delicesine sevmiştim,
Sense beni deliyim diye terketmiştin.
Şimdi uslandı bak deli yüreğim!
Artık sana gelebilir miyim?

Ya da sen gel,
Ben beklemesini de bilirim,
Kaç sene bekledi bak,
İhtiyarlamış bedenim!

Hâlâ genç oysa sevmelerim;
Yine okşarım saçlarını,
Özlemişim sarılıp yatmalarını...

İstersen sarılıp uzanırız yine, gün boyu!
Ama söz ver, gitmeyeceksin yine sabaha doğru!
Gayri dayanamaz bu yürek bir sensizliğe daha;
Ve sakın gelme, terkedeceksen bir daha..

Ve yeni gitmelerle geleceksen eğer;
Bir fidan incir ağacıyla gel! ...

BENOKYANUS YÜCEL TERKANLIOĞLU