Bir fincan papatya çayı, karanlık dünyam ve sen

Şimdi gözlerimi kapatsam,
Ve derin bir uykuya dalsam.
Aslında istediğim uyumak değil!
Saatlerce, günlerce, senelerce sana bakmak.
Rüyalardan başka bir yolu yok bunun, biliyorum.
Bunun için oturduğum her an gözlerimi kapatıyorum.
Gündüzleri gök mavisinden,
Geceleri kayan yıldızlardan mahrum kalıyorum.

Bilirsin siyah çayı ne kadar çok severim.
Her gün dört beş bardak içerdim.
Ama artık papatya çayı içiyorum.
Hiç de alışamadım, sevemedim…
Küçükken hasta olduğumda içmek zorunda olduğum kötü kokulu şuruplar gibi geliyor tadı.
Sakın papatyayı sevmiyorum sanma, çayını sevmiyorum…
Senin en çok sevdiğin çiçeği nasıl sevmem?
Sana ilk aldığım çiçeği…
Önceleri twitter’da gazetecileri, ekonomistleri, politikacıları takip ederdim.
Şimdilerde ise bilmem kaç tane psikolog var listemde!
Sakın akıl sağlığımda bir sorun var sanma!
Aklımda sen varsın, o kadar…
Yanımda sen yoksun, o kadar…
Sen rüyalarda varsın, o da belki!
Çok konuştum, bak uyku nöbetim gelmiş yine!
Bir fincan papatya çayı, karanlık dünyam ve sen…
Rüyalarda buluşmak dileğiyle…