Bir futbol maçı mı acıyı dindirecek!

7 Ekim 2007'de terör örgütü PKK tarafından gerçekleştirilen hain salıdırıda onbeş askerimiz şehit düşmüştü.
Dile kolay onbeş şehit!
Ama yıllardan beri devam eden şehitlerimizi bir bir toplasak onbeş etmiyor mu!
Neden daha önce medya bu kadar konuşmadı, siyasetçiler bölgeleri ziyaret etmedi
Sanki çok büyük bir oyun dönüyor!
Bir gün duygusal davranmamalıyız diyen başbakanımız yarın "ne ödememiz gerekiyorsa öderiz beynimizi kan sıçradı" diyor.
Aklıma ilk gelen şeyler; ABD, Türkiye'yi Irak'a çekmeye çalışıyor, Anayasa çalışmaları gündemden kaldırılmaya çalışılıyor...
"Yapma be dostum" demeyin! Yok yoktur bu alemde. Bana bunu düşündüren şey acımın büyük oluşudur
Artık "Şehitler ölmez vatan bölünmez" demekte yetersizdir ki bir gün sonra hainler yakalandı rahatlatma haberiyle birlikte. Bir hain yakalandı belkide iki. Gerisi ne olacak! Bu kalıcı bir çözümmüdür?
Vakit nara atma zamanı değildir!
"Sen rahat uyu mehmetçik dağda" deme zamanıda değildir. Tek göz odalı evinden çıkan mehmetçik dağda bazıları evinin karşısında askerlik yaparken.
Messenger iletisine "Kahrolsun pkk" yazma zamanı da...
Cep telefonlarından birbirimize tepki mesajı olarak "Şehitler ölmez" mesajıda...
Pkk dağda! Belki de içimizde
Belki de resmi dairelerimizde ayaklarına kırmızı halılar seriliyor!
O yüzden yöntem bu değildir!
Kurtulmamız lazım bu halimizden
Gerçekler çok başka!
Bugun gazetelere bakınca "Haydi milli takım kazan ve şehit analarını mutlu et" yazıyor.
Yüreği yanan şehit anasının acısını bu forma altında PRİM alan milli takımmı dindirecek.
Bu hayat bu kadar basit mi!
Herşey bu kadar basit mi!