Bir garip tiyatro

Bir tiyatro oyunu varmış, ilçedeki tiyatro sahnesinde. Bizim oralara öyle her zaman tiyatro gelmez. Fırsat bu fırsat diye biletimi önceden almıştım.

Ama iş, güç derken biraz geç kalmıştım oyuna. Sadece başını kaçırdım sanıyordum aslında...

Sonrasında ne gördüm; anlatayım.

Herkesin kendi derdine düştüğü bir ülke;

Siyasilerde, iş adamlarıda, yargıda, askerde, halkda...

Siyasiler; kendi kendilerine bir şeyleri çözümleme adı altında devletin saygın kurumlarını mundara bulayarak, kendi çıkarlarımıza nasıl daha çok alet edebiliriz, nasıl daha çok rant sağlarız, nasıl daha çok birilerine yaranırız ve nasıl daha çok haber bültenlerine konu oluruz derdinde. Magazin programlarına döndü haber bültenleri... İktidar-muhalefet laf atışmaları, büyük iş adamlarının ve ekonomistlerin ekonomik tehlike içindeyiz açıklamalarından daha çok seyredilir olmuş.

İş adamları; sağlam ve bağımsız bir ekonomi, sermaye ve kar elde etme amacındalar. Ve bir de dinlenmek istiyorlar. Öyle telefon ahizelerinden dinlenmek ya da bir başka deyimle el ense yatarak dinlenmekde değil onların istediği. Gerçekten, adam gibi, bilirkişi yerine koyularak dinlenmek istiyorlar.

Yargı; bağımsız olmak istiyor. Çıkarcıların, kendini bilmezlerin, her yerde olur olmaz sözler söyleyen insanların kendileri üzerinden ellerini eteklerini çekmelerini istiyorlar. Böyle giderse halkın gözünde saygınlıklarının gitgide azalacağı düşüncesindeler ve bence bu düşüncelerinde de haklılar. Yargı, bir ülkenin en temel kurumlarından biridir ve bağımsızlığını, saygınlığını ve temel ilkelerini her zaman ve her yerde korumalı ve kollamalıdır.Bunu yapmak onların en doğal hakkıdır.

Asker; siyasi destek istiyor ve bekliyor. Her türlü güce sahip olan bir ordu, önündeki engeli siyasi güç, kararlı ve istekli bir dış siyaset politikası olmadan aşamıyor. Çok iyi bir dış siyaset politikasıyla birlikte hareket edildiği sürece bu ordunun askeri bakımdan yenemeyeceği güç yoktur. Asker de bunu biliyor ve herkese, her fırsatta da gösteriyor.

Gelelim bu ülkenin en temel taşı olan halka;

Onun derdi herkesten büyük bence GEÇİM!!!

Halk geçim derdin de. Halk ekmeğinin derdinde. İşçisi, memuru, emeklisi, dulu, yetimiyle herkes geçim derdinde. Herkes hayatımı nasıl idame ettiririm, bugün yedim yarına Allah kerim düşüncesinde. Halk pazardaki parayı nasıl denkleştiririm düşüncesinde. Halkın derdi kimsenin giyim kuşamıyla, diniyle, fikriyle değil, halkın derdi geçim, geçim.

Ne zaman anlaşılacak bu acaba diye seyreder dururken bu tiyatroyu, beklerim ne zaman gelecek arkadaki tek adam, ne zaman gelip sahnedeki, ülkeyi yönetenlere:

''Durun, sizin onları görmenizi bekleyen koskocaman yürekli bir halk var arkanızda''. diyecek diye beklerken tiyatro biter.

Ve ben hala oturup bekliyorken arkamdan bir el uzandı sol omzuma ve bana dedi ki: '' Hiç bekleme TEK ADAM oyunun başında geldi''.