- Kategori
- İlişkiler
- Okunma Sayısı
- 624
Bir gıdım yaşam

"Uzandım kuru ağaca, dalı kırıldı. Peşinden koştum yelin, fırtına çıktı. Gölgeyi aradım oralarda, çölde kaldım. Tarlaya koştum, tohumsuz kaldım. Dereye girdim, sel aldı. Dağa çıktım çığ düştü.
Karsız kış, yağmursuz bahar, bulutlu yaz. Karanlık güneş. Gün döndü. Dolandım güneşin peşinde. Aradım ışığı.
Gittim oralara. Yiteni gördüm. Baktım insanlığa savaşı gördüm.
Hasta oldum, doktorsuz kaldım. Derman aradım. İlaçsız kaldım.
Yazı yazdım kelimeler bitti, beste yaptım, sazsız kaldım.
Gözüm açık, görüyorum. Ellerim var tutuyorum. İnsanım yaşıyorum .
Yılmadım, mücadeleye ettim, umudumu yitirmedim, çeşmeyi buldum.
Suyu temiz içiyorum, gayretimi asla yitirmiyorum. "
Her sabah işe başlamadan önce internete bakarım. 5-10 dakikada olsa da, olup bitenlere bakıp işimin başına dönecektim. Sonra yandaki resmi(1) gördüm rastlantıyla. Uzun uzun baka kaldım ekranda. Öncesinde, birden insanlığın tüm olumsuzluları geldi aklıma. Başarısızları. Savaşları, yıkımları. Sonra lekesiz, yalın umut ve sevinç kapladı içimi birden. Saflığı, umudu gördüm tabloda. Ne olursa olsun yılmayan bir insanlığı çağrıştırdı bana. Bu dünyada kötülükler de olsa, iyilikler de vardı bir yerlerde ve bunun için çalışan kanayan yürekler(2) vardı. Sonra yukarıdaki metni yazdım. Sizlerle paylaşmak istedim.
1- Léon Bonnat - Roman Girl at a Fountain, 1875
2- Kanayan yürekler- Bleeding Heart (Pink Ployd The Wall albümünde sıkça kullamıştır. İlk kez orada gördüm bu terimi)
Önerilerine Ekle Beğendiğiniz blogları önerin, herkes okusun.

Yaşam kaygıları, çabalar ve mücadelerler yanında umut ekmesek yüreğimize yaşıyor olmazdık değil mi? Sevgi ve saygılarımla
Hoşsada 14.07.2007 12:08- Cevap :
- Ekilen umut tohumları her mevsim yeşersin yüreğimizde. 14.07.2007 12:23
idealler bir bir tükenirken kaynağı temiz bir can suyu bulmak gibi geldi bu kısa ve öz yazı..iyi çalışmalar
Gülcan 21.05.2007 11:52- Cevap :
- Yorumunuzla katkıda bulunduğunuz için teşekkür ederim. Size de iyi çalışmalar. 21.05.2007 13:59
Bu arada işler kaldı... Siz 40 saat blogun başında hayat üzerine inciler dizerken... :) Şaka bir yana, eski bir arkadaşımın adı idi Hakan Şahin. "Aaa Hakan da mı yazıyor blogda ?" dedim ama anladım ki o siz değilsiniz. Ama güzel bir yazı idi. Gayet mutlu ayrıldım semtinizden. Elinize sağlık...
vakayinüvis 04.05.2007 21:08- Cevap :
- Çok teşekkürler. Sizin de gözlerinize sağlık okuduğunuz için 05.05.2007 0:28
Güzel yazınızı okurken keyif aldım,duygulandım. Açıkçası en kötü zamanlarında bile umudu yitirmemeye çalışan bir insan olarak yukarıdaki tabloda ben de umudu gördüm ama aynı zamanda umutsuzluğu da. Yüreğinize sağlık bu güzel yazı için.
Emel Bahadır 03.05.2007 1:00- Cevap :
- Merhaba paylaşımınız için çok teşekkürler. 03.05.2007 22:20