Bir gıdım yaşam

"Uzandım kuru ağaca, dalı kırıldı. Peşinden koştum yelin, fırtına çıktı. Gölgeyi aradım oralarda, çölde kaldım. Tarlaya koştum, tohumsuz kaldım. Dereye girdim, sel aldı. Dağa çıktım çığ düştü.

Karsız kış, yağmursuz bahar, bulutlu yaz. Karanlık güneş. Gün döndü. Dolandım güneşin peşinde. Aradım ışığı.

Gittim oralara. Yiteni gördüm. Baktım insanlığa savaşı gördüm.

Hasta oldum, doktorsuz kaldım. Derman aradım. İlaçsız kaldım.

Yazı yazdım kelimeler bitti, beste yaptım, sazsız kaldım.

Gözüm açık, görüyorum. Ellerim var tutuyorum. İnsanım yaşıyorum .

Yılmadım, mücadeleye ettim, umudumu yitirmedim, çeşmeyi buldum.

Suyu temiz içiyorum, gayretimi asla yitirmiyorum. "

Her sabah işe başlamadan önce internete bakarım. 5-10 dakikada olsa da, olup bitenlere bakıp işimin başına dönecektim. Sonra yandaki resmi(1) gördüm rastlantıyla. Uzun uzun baka kaldım ekranda. Öncesinde, birden insanlığın tüm olumsuzluları geldi aklıma. Başarısızları. Savaşları, yıkımları. Sonra lekesiz, yalın umut ve sevinç kapladı içimi birden. Saflığı, umudu gördüm tabloda. Ne olursa olsun yılmayan bir insanlığı çağrıştırdı bana. Bu dünyada kötülükler de olsa, iyilikler de vardı bir yerlerde ve bunun için çalışan kanayan yürekler(2) vardı. Sonra yukarıdaki metni yazdım. Sizlerle paylaşmak istedim.

1- Léon Bonnat - Roman Girl at a Fountain, 1875
2- Kanayan yürekler- Bleeding Heart (Pink Ployd The Wall albümünde sıkça kullamıştır. İlk kez orada gördüm bu terimi)