Bir gül istiyorum

İsyan şiirleri büyüdükçe içimde,

Sessiz olamıyorum dostum…

Düşünüyorum yarınları, geleceği ve hayata bakan tarafımı,

Aklıma kendim için yapacaklarım değil, ekmeksiz evler, sokaktaki çocuklar, hastalıktan inleyenler geliyor.

Farkındayım ve biliyorum ruhu kirlenmiş şehirlerin.

Düşenin elinden tutan kalmamış. Neme lazımcılık sarmış dört bir yanımızı.

Ne vicdanından utananlar, ne de koskoca şehrin minarelerinden utananlar var.

Kanadı kırık kuşlar gibi titriyor yüreğim. Gel direnelim haksızlığa desem…

Gecenin sessizliği çöker gibi sessiz kalıyor yüreğin.

Oysaki yürekler üşüyor farkında mısın?

Varsın üşüsün yağan yağmurla yürekler. Yağdıkça o amansız yağmur,

Güzelleşecek, o yüzü gözü kir içindeki çocuklar.

 “Gök kuşağı yağmurdan sonra çıkar” diyen sen değil miydin?

 Gençliğimiz geçip gitti, Yusuflar olma sevdası uğruna.

Yıllar yılı aradıkta bulamadık Züleyha’mızı.

Ne yıllar Yusuf’un yılları, ne de günümüzde Züleyhalar Yusuf’un Züleyhası.

Sadece kör kuyular kalmış günümüze. Çıkamıyoruz içinden.

Başım ellerimin arasında düşünüyorum. Kan, ter içinde kalıyorum düşünmekten.

 Dört yanımızda ki ateşe baktıkça. Akan kanları gördükçe, müslümanın müslümanı öldürdüğünü seyrettikçe,

İsyan ediyorum bir sabah ezanında.

Yankılanırken ezan sesleri dört bir yanda,

Düşünüyorum; bu ezanlar kimi çağırıyor. Bu ezanlar kimler için okunuyor?

Ya Rab! Görüyorsun…

Ne kardeşliğimiz kaldı, ne dostluğumuz, nede insanı doğru yola çağıran sözler.

 Yeminler bozulmuş, tövbeler unutulmuş. Değil şehirlerin damarlarında ki kan, insanlık bozulmuş.

Biliyorum, böyle sitem etmemin bir faydası yok. Ama kalbim duygularıma yeniliyor.

Bir kuş kalbi gibi ürkek ve titrek isyan ediyor.

Müslüman’ın müslümanın kardeşi olduğunu düşündükçe…

Nerede bu kardeşler diyorum.

Neden çıkmıyorlar saklandıkları yerden?

Neden görmüyorlar, Gazze’de,Filistin’de,Somali’de,Afrika’nın bahtı kara yerlerinde ki kardeşlerini.

Bir hüzün yağmuru yağıyor insanlığın üstüne.  O yağmur bile yıkamıyor kirlenmiş yürekleri.

Bekliyoruz, ellerimizde gül kokusu çoğalsın.

Bekliyoruz kirlenmiş yüreklerimiz kanla değil, gül suyu ile yıkansın.

 Yeni bir yazıda buluşmak dileği ile…