Bir gün bensiz

Hainliğin zincirleri boğazladığında bedenimi
Geçmişime taşırım yüreğimin sesini,
Nefretin bile bükemediği bileği öperim
Onurumu hatırladıkça.

Paylaşırım yüreğimde dinmeyen fırtınaları
Ayak izlerimin damga vurduğu dikenli yolları,
Köklerimin uzandığı, dallarımın ağlar ördüğü
Geçmişimin temel taşlarını, ellerimle sökerim!

En huzurlu anlarımda mum ışığının aydınlattığı,
Soframın nimetlerine dokunmadan önce,
Saatlerce koşarak oraları dolaşırım.
Yangınlara, fırtınalara ekerim geçmişin tohumlarını,
Hiç gözümü kırpmadan yaralara tuz basarım.

Ufuklara dokunur umutlardan içerim
Acıları tanırım, sevdaları bilirim.
Yaşlılardan dinlerim hayat öykülerini,
Yoksulları severim.
Nasihat ekmeğim benim, hep doymadan giderim
Para pula bakmadan hep elimle iterim.

Biliyorum bir gün gündüzler geceler,
Mevsimler, sonun başlangıcı olacak
Güneş bir başka doğacak
Umutlarım yorgun hayaller bitecek,
Hayat bensiz devam edecek !