Bir gün telefonlar bizim için de çalabilir.!

Akşam saat 20:30 suları, cep telefonum çalıyor:

"
*Erhan ne haber?

-İyidir teyze oğlu, sen nasılsın?

*Şükür ALLAH'a, hayırdır, böyle bu vakitte aramazdın?

-Bizim Ali Abi' yi duydun mu?

*Hangi Ali Abi?

-Seyfettin Amca' nın oğlu.

*Eee, hayırdır. Ne oldu ki Ali Abi' ye.

-Trafik kazası geçirmiş, vefat etmiş.

*Hadi ya, nasıl olmuş?

-Karşıdan karşıya geçerken bir tanker çarpmış.

*Yazık olmuş ya, ne diyebilirim ki ALLAH rahmet etsin.

......
"
Gerçekten yazık oldu, tüm trafik kazalarında ölen diğer zavallı insanlar gibi Ali Abi' ye de yazık oldu. Sadece 44 yaşında, genç denilebilecek bir yaşta, böyle elim bir kazayla hayatını kaybetti. Bir insanın hayatını yitirmesi için koca tankerin onu altına alıp sürüklemesi gerekmiyor. Çarpmanın etkisiyle havalanıp kafasını kaldırım taşlarına çarpması yeterli. Rahmetli Ali Abi' nin ölümü de aynen bu şekilde olmuş. Beyin kanaması ve ardından gelen kaçınılmaz son.

İstanbul trafiğini hepimiz biliyoruz. Herşey çok hızlı değişiyor ve hataları affetmiyor. Bu olayda da kim ne kadar kabahatli bilinmez ama bu oran sonucu ne kadar değiştirebilir veya bu acıyı ne kadar hafifletebilirim ki. Hayatını yitimiş bir erkek, eşsiz kalan bir kadın ve babasız kalan dört çocuk.

Hepimiz için daha temkinli olmak ve tabiri caize:

"Tedbiri alıp takdiri ALLAH'a bırakmak..!"

zorundayız. Çünkü böyle bir telefonun bizim için çalmayacağının en ufak bir garantisi hiç kimsede yok.

Hoşcakalın..!