Bir gün yabancı..

Öylece geçti yanımdan ,  

Sağ tarafımdan ,  

Hiç yaşanmamış gibi,  

Hiç tanımamış gibi,  

Hiç sevilmemişim gibi,  

Bu denli kolay olmaz sanmıştım. 

Oysa zaman her şeyi öğretiyor . 

Zaman ne hakiki bir zaman . 

Onca ömür geçse de hükümsüz kalıyor geçip giden acıya. 

Ayazın en sertiydi . 

Soğuk rüzgar savuruyordu , değdiriyordu ta ki içime titreyişi,  

Geçerken yanımdan bir rüzgâr geldi geçti diyebildim ancak. 

Belki baktı belki tanımadı ya da hiç görmedi . 

Bilmiyorum çünkü ben bakmadım sadece hissettim . 

Arkasından bile bakmadım tenazur etmedim sanki. 

Önceden olsaydı öyle bakardım ardından . 

Ve ziyan olan zamanıma. 

Değdi mi acaba! 

Bir bahar da söylenen o ölümsüz sözler adeta yenilip yutulmuştu. 

Bakılan gözler öylece kaybolmuştu. 

Ha düşünmedim mi düşündüm . 

Çok düşündüm. 

Ardından baka kalmadım ama öyle düşündüm. 

Neden umursamadığımı,  

Bir zamanlar öyleyken şimdi nasıl böyle bir yabancı olduğumuzu,  

Kısaca hey gidi dedim. 

Bir aşk vardı sonu mutlu bitebilirdi ama acı son ile bitti. 

Nice ölümler yaşandı. 

Nice ayrılıklar ardına sığındı. 

Ama yine de insanoğlu toparlandı. 

Hayat her şeye rağmen devam ediyor. 

Nice ölümler unutuluyorken arada bir hatırlanıyorken ,  

Bırakalım da bu ayrılık bir ölüm olsun ve arada bir iade edelim anıları. 

Varlığı olsunda varsın hayatımızda son bulsun. 

Varsın günü bir gün yabancı olsun 

Daha ne denir 

Hayat güzel herkesin aşk ı gerçek olsun….